ΚΥΡΙΑΚΗ Β'ΛΟΥΚΑ-«Μα είναι εφικτό αυτό που μας ζητάει τώρα ο Χριστός;»

 Το μεγάλο κι ανεξάντλητο θέμα, που στις μέρες μας ίσως φαντάζει τετριμμένο, το θέμα της αγάπης, αγγίζει για μία ακόμη φορά ένα ευαγγελικό ανάγνωσμα, αυτό που θ' ακούσουμε αύριο στην εκκλησία. Κι είναι πραγματικά εκπληκτικό, πως το Ευαγγέλιο Του Χριστού, αποκαλύπτει κάθε φορά και μία νέα πτυχή αυτού του θέματος!

  Ο Χριστός λοιπόν, που είναι και η έκφραση και η ενσάρκωση της Αγάπης, μας μιλά για την αγάπη των ανθρώπων προς τους ανθρώπους, των αδελφών προς τους αδελφούς. Μιλά για την αγάπη μ' έναν τρόπο νέο και αποκαλυπτικό. Για πρώτη φορά, η αγάπη, λαμβάνει μία τόσο τέλεια και ολοκληρωμένη μορφή. Κανείς ποτέ άνθρωπος, δεν συνέλαβε την ιδέα μίας τόσο τέλειας αγάπης. Μόνον απ' τα χείλη Του Θεού ήταν δυνατόν ν' ακουστεί αυτός ο ορισμός της.

Θα προσπαθήσω ν' αποδώσω αυτά που λέει ο Κύριος με απλά λόγια:

«Eάν αγαπάτε μόνο εκείνους που σας αγαπούν, ποιά εύνοια σας ανήκει απ' Τον Θεό; Καμία. Γιατί αυτή τη συμπεριφορά, επιδεικνύουν και οι αμαρτωλοί. Εάν πάλι κάνετε το καλό σ' εκείνους που σας ευεργετούν, ποια εύνοια και ανταμοιβή σας ανήκει απ' Τον Θεό; Καμία. Γιατί αυτό το κάνουν κι οι αμαρτωλοί. Και εάν δανείζετε εκείνους από τους οποίους ελπίζετε ότι θα τα πάρετε πίσω, ποια ανταπόδοση σας ανήκει απ' Τον Θεό; Καμία. Διότι και οι αμαρτωλοί έτσι συναλάσσονται μεταξύ τους. Εσείς όμως, ν' αγαπάτε τους εχθρούς σας, να τους ευεργετείτε και να τους δανείζετε χωρίς να υπολογίζετε σε καμία ανταπόδοση απ' αυτούς».

Πιστεύω ότι διερμηνεύω και τις δικές σας σκέψεις, όταν αναλογίζομαι:

«Μα είναι εφικτό αυτό που μας ζητάει τώρα ο Χριστός;».

Οι περισσότεροι από εμάς, βιώνουμε την πλέον συνήθη και φυσική αγάπη, αυτή της οικογένειάς μας. Αλλά και στον ευρύτερο οικογενειακό μας κύκλο, υπάρχει μία ατμόσφαιρα αγάπης. Αγαπάμε επίσης όλους εκείνους τους ανθρώπους, με τους οποίους μας συνέδεσε και μας συνδέει μία φιλία ή κοινές δύσκολες καταστάσεις. Αγαπάμε, αν είμαστε ευγνώμονες φυσικά, και εκείνους που κατά διάφορους τρόπους μας ευεργέτησαν στη ζωή μας.

Έναν παντελώς άγνωστο όμως ή ακόμη χειρότερα, τους εχθρούς μας, εκείνους που μας έχουν βλάψει, που μας έχουν συκοφαντήσει, που μας έχουν αδικήσει, που μας έχουν πληγώσει, πως μπορούμε να τους αγαπήσουμε;

Ας δούμε μία αλήθεια:

Η αγάπη αυτή, όπως την εκθέσαμε παραπάνω, δεν στοιχίζει πολύ. Δεν σημαίνει βέβαια πως χάνει την αξία της. Κάθε άλλο. Αλλά δεν παρουσιάζει δυσκολία, δεν απαιτεί αγώνα και κόπο. Είναι εύκολο ν' αγαπά κανείς τους γονείς του, τα παιδιά του, του ευεργέτη του, τον φίλο του. Το σπουδαίο όμως είναι, πως θ' αγαπήσει τον άγνωστο, τον ξένο άνθρωπο που είναι κι αυτός παιδί Του Θεού, χωρίς να περιμένει τίποτα. Γιατί αυτό είναι το σημαντικότερο κι αυτή είναι εξάλλου και η Χριστιανική αγάπη: Μία αγάπη χωρίς συμφέρον. Χωρίς την ελπίδα στης ανταποδόσεως. Χωρίς ανταλλάγματα. Χωρίς περιορισμούς. Αγάπη χωρίς ανθρώπινα μέτρα και διακρίσεις. Αγάπη, όχι κατά τις επιταγές της ψυχρής λογικής, αλλά κατά την επιταγή της καρδιάς μας, που αγαπά Τον Χριστό με δύναμη πολλή. Τι σπουδαίο πράγμα!

 Πάμε τώρα και στο ακόμη δυσκολότερο και δυσκατανόητο μέρος: Την αγάπη προς τους εχθρούς. Γιατί το να δείξουμε αγάπη στπυς δικούς μας, το καταλαβαίνουμε. Να δείξουμε αγάπη σε κάποιον άγνωστο που θα μας χτυπήσει την πόρτα, πάλι το καταλαβαίνουμε, αλλά αγάπη προς τον εχθρό μας;

Είναι πολύ συνηθισμένο φαινόμενο να έχει ένας άνθρωπος εχθρούς. Τα ανθρώπινα πράγματα είναι τόσο ασταθή. Ακόμη κι οι συγγενείς μας και οι φίλοι μας, μπορεί εντός ελαχίστου χρόνου να εξελιχθούν στους πλέον άσπονδους εχθρούς μας, για ποικίλους λόγους. Οι περισσότερες έχθρες δημιουργούνται όταν συγκρούονται τα συμφέροντα και οι επιδιώξεις των ανθρώπων ή όταν προσβάλλεται η αξιοπρέπειά τους. Εδώ λοιπόν παρουσιάζει αντικειμενικές δυσκολίες το πρόβλημα της αγάπης.

Η αλήθεια είναι, πως ό,τι κι αν πούμε, δεν μπορούμε να δικαιολογηθούμε. Αναμφίβολα, δεν είναι εύκολο να αγαπήσουμε τους εχθρούς μας. Για να το λέει όμως και να το ζητάει μάλιστα ο Χριστός στο αυριανό ευαγγελικό ανάγνωσμα, σημαίνει πως είναι εφικτό, έτσι δεν είναι;

 

 Σημαίνει ακόμη πως είναι αναγκαίο. Σκεφτείτε πόσο ωραίο και μεγαλειώδες είναι, ν' αγαπάμε μέσα απ' την ψυχή μας εκείνους που μας μισούν και μας αδικούν; Χρειάζεται δύναμη και ηρωϊσμό. Μα οι μεγάλες αρετές, έτσι αποκτώνται. Εάν αγαπάμε τους εχθρούς μας, έχουμε την τέλεια και ολοκληρωμένη αγάπη. Γινόμαστε μιμητές Χριστού. Και είναι τιμή μας και καμάρι μας να είμαστε μιμητές Του Χριστού στην αγάπη.

 Ας γίνει αύριο το ευαγγέλιο, αφορμή για ν' αλλάξει όλη μας η ζωή. Να προσευχηθούμε γι' αυτόν που μας μισεί. Να πούμε έναν καλό λόγο σ' αυτόν που μας κακολογεί. Να ευεργετήσουμε αυτόν που προσπαθεί να μας βλάψει. Να κάνουμε μία ειλικρινή συζήτηση με κάποιον που έχουμε παρεξηγηθεί.

Η αγάπη, είναι εντολή Θεού. Ο κόσμος μας θ' αλλάξει και η κοινωνία μας θα καλυτερεύσει, όταν αφήσουμε τις καρδιές μας να γίνουν σαν τον ήλιο που στέλνει τις ζωογόνες ακτίνες του σ' όλους τους τόπους και σ' όλους τους ανθρώπους της γης. 

Ας προσπαθήσουμε να γίνουμε σαν ένα δέντρο με πλούσιο φύλλωμα, που όπως είναι μόνο του μέσα στην έρημο, δεν αρνήθηκε ποτέ τη σκιά του σε κανέναν περαστικό. Ας γίνει η καρδιά μας σαν την ήρεμη θάλασσα, που υποδέχεται φιλόξενα τους ανθρώπους.

Ας γίνουμε άνθρωποι της τέλειας αγάπης! Αυτό μας ζητάει, η ίδια η Αγάπη!