Εκείνος ήταν κατά κάποιον τρόπο κυριευμένος, αιχμαλωτισμένος άπό την αμαρτία. Δεν είχε κακή διάθεση, άλλα δεν είχε βοηθηθή, σπρώχτηκε στο κακό, γι' αυτό δικαιούτο την θεία βοήθεια.
Πάλευε, πονούσε, είχε μετάνοια ειλικρινή, και ο Θεός τελικά τον έσωσε. Βλέπεις, ένας μπορεί να έχη καλή διάθεση¾ αν όμως δεν βοηθηθή άπό μικρός και παρασυρθη στο κακό, είναι δύσκολο μετά να σηκωθή. Κάνει μια προσπάθεια, πάλι πέφτει, πάλι σηκώνεται¾ παλεύει δηλαδή.
Ο Θεός αυτόν τον άνθρωπο δεν θα τον άφήση, γιατί ο καημένος κάνει την μικρή του προσπάθεια, ζητάει και την θεία βοήθεια και δεν άμαρτάνει εν ψυχρώ.
Κάποιος λ.χ. ξεκινάει να πάη κάπου, χωρίς να έχη σκοπό να άμαρτήση, άλλα πηγαίνοντας τουσυμβαίνει ένας πειρασμός και πέφτει σε κάποια αμαρτία. Μετανοεί, κάνει μια προσπάθεια, του στήνουν πάλι μια παγίδα και, ενώ δεν έχει διάθεση να κάνη κάτι κακό, ο καημένος ξαναπέφτει και πάλι μετανοεί. Αυτός έχει ελαφρυντικά, γιατί δεν θέλει να κάνη το κακό, άλλα παρασύρεται στο κακό και ύστερα μετανοεί.
Όποιος όμως λέει: ¨για να πετύχω εκείνο, πρέπει να κάνω αυτήν την αδικία¾ για να πετύχω το άλλο, πρέπει να κάνω εκείνη την πονηριά³/4 κ.λπ., αυτός αμαρτάνει εσκεμμένως και εν γνώσει του.
Καταστρώνει δηλαδή το αμαρτωλό του σχέδιο και βάζει πρόγραμμα με τον διάβολο τι αμαρτία θα κάνει. Αυτό είναι πολύ κακό, επειδή είναι προμελετημένο. Δεν είναι ότι πέφτει σε πειρασμό, άλλα ξεκινάει να κάνει κάτι μαζί με τον πειρασμό. Ένας τέτοιος άνθρωπος δεν πρόκειται ποτέ να βοηθηθεί, γιατί δεν δικαιούται την θεία βοήθεια, και τελικά πεθαίνει αμετανόητος.
Πάλευε, πονούσε, είχε μετάνοια ειλικρινή, και ο Θεός τελικά τον έσωσε. Βλέπεις, ένας μπορεί να έχη καλή διάθεση¾ αν όμως δεν βοηθηθή άπό μικρός και παρασυρθη στο κακό, είναι δύσκολο μετά να σηκωθή. Κάνει μια προσπάθεια, πάλι πέφτει, πάλι σηκώνεται¾ παλεύει δηλαδή.
Ο Θεός αυτόν τον άνθρωπο δεν θα τον άφήση, γιατί ο καημένος κάνει την μικρή του προσπάθεια, ζητάει και την θεία βοήθεια και δεν άμαρτάνει εν ψυχρώ.
Κάποιος λ.χ. ξεκινάει να πάη κάπου, χωρίς να έχη σκοπό να άμαρτήση, άλλα πηγαίνοντας τουσυμβαίνει ένας πειρασμός και πέφτει σε κάποια αμαρτία. Μετανοεί, κάνει μια προσπάθεια, του στήνουν πάλι μια παγίδα και, ενώ δεν έχει διάθεση να κάνη κάτι κακό, ο καημένος ξαναπέφτει και πάλι μετανοεί. Αυτός έχει ελαφρυντικά, γιατί δεν θέλει να κάνη το κακό, άλλα παρασύρεται στο κακό και ύστερα μετανοεί.
Όποιος όμως λέει: ¨για να πετύχω εκείνο, πρέπει να κάνω αυτήν την αδικία¾ για να πετύχω το άλλο, πρέπει να κάνω εκείνη την πονηριά³/4 κ.λπ., αυτός αμαρτάνει εσκεμμένως και εν γνώσει του.
Καταστρώνει δηλαδή το αμαρτωλό του σχέδιο και βάζει πρόγραμμα με τον διάβολο τι αμαρτία θα κάνει. Αυτό είναι πολύ κακό, επειδή είναι προμελετημένο. Δεν είναι ότι πέφτει σε πειρασμό, άλλα ξεκινάει να κάνει κάτι μαζί με τον πειρασμό. Ένας τέτοιος άνθρωπος δεν πρόκειται ποτέ να βοηθηθεί, γιατί δεν δικαιούται την θεία βοήθεια, και τελικά πεθαίνει αμετανόητος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου