«Κορόιδευε ένας άθεος έναν ιεροκήρυκα μια μέρα, λέγοντάς του:
—Μας μιλάτε κάθε τόσο για φορτίο αμαρτιών και τα παρόμοια. Πιστέψτε με, όμως, ότι προσωπικά δεν νοιώθω κανένα τέτοιο βάρος. Αλήθεια, πόσο ζυγίζει η αμαρτία;
Ο άνθρωπος του Θεού πολύ ψύχραιμα, απάντησε τότε:
—Δεν μου λέτε, αν βάλετε πάνω σ’ ένα νεκρό μια πέτρα εκατό κιλών, θα τη νοιώση;
—Όχι, απάντησε απορημένος ο άθεος, γιατί είναι νεκρός.
—Το ίδιο συμβαίνει και με σας, κατέληξε ο ιεροκήρυκας. Έξω από τη Χάρι του Θεού ο άνθρωπος είναι “νεκρός στις παραβάσεις και τα παραπτώματα”(Εφ 2, 1). Γι’ αυτό δεν νοιώθετε το βάρος της αμαρτίας».
—Μας μιλάτε κάθε τόσο για φορτίο αμαρτιών και τα παρόμοια. Πιστέψτε με, όμως, ότι προσωπικά δεν νοιώθω κανένα τέτοιο βάρος. Αλήθεια, πόσο ζυγίζει η αμαρτία;
Ο άνθρωπος του Θεού πολύ ψύχραιμα, απάντησε τότε:
—Δεν μου λέτε, αν βάλετε πάνω σ’ ένα νεκρό μια πέτρα εκατό κιλών, θα τη νοιώση;
—Όχι, απάντησε απορημένος ο άθεος, γιατί είναι νεκρός.
—Το ίδιο συμβαίνει και με σας, κατέληξε ο ιεροκήρυκας. Έξω από τη Χάρι του Θεού ο άνθρωπος είναι “νεκρός στις παραβάσεις και τα παραπτώματα”(Εφ 2, 1). Γι’ αυτό δεν νοιώθετε το βάρος της αμαρτίας».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου