Η Υπαπαντή του Κυρίου, σαράντα ημέρες μετά την γέννησή Του, είναι το επόμενο γεγονός που εορτάζει η Εκκλησία (στις 2 Φεβρουαρίου).
Ο ευαγγελιστής Λουκάς γράφει ότι οι κατά σάρκα γονείς του Χριστού, «όταν συμπληρώθηκαν οι ημέρες του καθαρισμού τω, κατά τον μωσαϊκό νόμο, οδήγησαν τον Ιησού στα Ιεροσόλυμα, για να Τον παρουσιάσουν στον Κύριο, όπως είναι γραμμένο στον νόμο του Θεού: «Κάθε αρσενικό παιδί που ανοίγει την μήτρα να θεωρηθεί ως αφιερωμένο στον Κύριο». Η νομική αυτή διάταξη (Πᾶν ἄρσεν διανοῖγον μήτραν ἅγιον τῷ Κυρίῳ κληθήσεται), απέβλεπε κυρίως στην αφιέρωση αυτή του Κυρίου. Ο προαιώνιος Θεός Λόγος, ο πάντοτε αχώριστος από τον Πατέρα, ενηνθρώπησε και προσάγεται «ως τεσσαρακονθήμερο βρέφος… από την αειπάρθενη Μητέρα Του στον Θεό και Πατέρα!».[1]Η Υπαπαντή του Χριστού
Στον Ναό όπου πήγε η Υπεραγία Θεοτόκος τον Κύριο, Τον περίμενε ο πρεσβύτης Συμεών, στον οποίον είχε προφητευθεί από το Άγιο Πνεύμα ότι δεν θα πεθάνει πριν να ιδεί τον Χριστό. Όταν έλαβε τον Κύριο στην αγκαλιά του, Τον δόξασε ως Θεό, και είπε: Νῦν ἀπολύεις τὸν δοῦλόν σου, Δέσποτα, κατὰ τὸ ρῆμά σου ἐν εἰρήνῃ, ὅτι εἶδον οἱ ὀφθαλμοί μου τὸ σωτήριόν σου, ὃ ἡτοίμασας κατὰ πρόσωπον πάντων τῶν λαῶν, φῶς εἰς ἀποκάλυψιν ἐθνῶν καὶ δόξαν λαοῦ σου Ἰσραήλ.[2]
Η Υπαπαντή του Χριστού είναι η πρώτη δημόσια φανέρωσή Του, την οποία εννόησαν ο θεοδόχος Συμεών, η προφήτις Άννα και σε κάποιο βαθμό μερικοί ευλαβείς Ιουδαίοι που περίμεναν την επηγγελμένη λύτρωση.[3]
[1] Λουκάς 2, 22-23. Πρβλ. Έξοδος 13, 2 – Όσιος Νικόδημος Αγιορείτης, Εορτοδρόμιον, σελ. 182
[2] Λουκάς 2, 29-32.
[3] Πρβλ. Λουκάς 2, 36-8.
Ιερομόναχος Γρηγόριος, Η Ορθόδοξη Πίστη, Λατρεία και Ζωή, Σχεδίασμα ορθοδόξου κατηχήσεως, Ιερόν Κουτλουμουσιανόν Κελλίον Άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος, Άγιος Όρος, 2012
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου