...«Αν σε πολεμούν λογισμοί εκδικήσεως για κάποιον αδελφό, να προσευχηθής γι’ αυτόν,να κάνεις μερικές μετάνοιες γι’ αυτόν και να εύχεσαι ο Θεός να του δίνη μακροζωΐα και υγεία».
«Αν έχεις ανάγκη να φας εκτός τραπέζης, πάντοτε να λες σε κάποιον αδελφό: “Ευλογείτε”.Όταν αυτός απαντήσει “ο Κύριος”, τότε το φαγητό δεν βλάπτει. Αν δεν το κάνεις αυτό, τότε μπαίνει ο διάβολος εξ αιτίας της λαθροφαγίας. Από εκεί έρχονται και κακοί λογισμοί για τους αδελφούς».
«Πάντοτε έχεις χρέος να προσεύχεσαι για τους πατέρες της Μονής. κάθε μέρα από ένα κομποσχοίνι».
«Να μη φύγης από το Μοναστήρι σου. Μετά από χρόνια θα λες: “Καλά που δεν έφυγα και έμεινα στην μετάνοια μου”».
«Όταν κατακρίνης, να ξέρης ότι θα σου έρθει διπλάσιος σαρκικός πόλεμος. Και έτσι μας πολεμά σαρκικά, αλλά μέσα από την κατάκριση έρχεται διπλάσιο. Δεν έχουμε καμία ωφέλεια από την κατάκριση».
«Το ρακί δεν απαγορεύεται. Μετά από μεγάλη σωματική κούραση η μετά από πολύ δρόμο μπορεί να πάρεις λίγο και καλό κάνει στο σώμα».
«Όταν κάθεσαι στην ακολουθία και βλέπεις ότι νυστάζεις, σήκω. Δεν είναι αμαρτία να κάθεσαι – γι’ αυτό οι Πατέρες έβαλαν στασίδια στην Εκκλησία-, αλλά είναι αμαρτία να κοιμάσαι. Γι’ αυτό να κάθεσαι, να σηκώνεσαι, αλλά να μένεις ξύπνιος και ν’ ακούς αυτά που διαβάζονται σαν να τα διαβάζεις ο ίδιος».
«Αν ο νους σου είναι κουρασμένος, μπορείς να αντικαταστήσεις αυτά που διαβάζεις, στο κελλί σου με κομποσχοίνι. Η παράκληση της Παναγίας ένα τριακοσάρι, οι Χαιρετισμοί ένα τριακοσάρι,Το κάθισμα του Ψαλτηρίου ένα τριακοσάρι, ο κανόνας του φύλακα Αγγέλου ένα τριακοσάρι, ο κανόνας του Αγίου της Μονής ένα τριακοσάρι. Αν θέλης να κοινωνήσης και δεν έχης μαζί σου την ακολουθία της θείας Μεταλήψεως, να κάνεις δέκα κομποσχοίνια εκατοστάρια. Αλλά είναι καλύτερα να διαβάζεις τις ευχές».
«Όταν σηκωθής από τον ύπνο, πρώτα απ’ όλα να κάνης τρεις μετάνοιες στον Κύριο. Μετά μπορείς να πλυθής κ.λπ.».
«Πρόσεξε να πας στην ακολουθία πριν αρχίση, γιατί Άγγελος Κυρίου γράφει ποιός είναι εκεί από την αρχή. Όταν αργούμε, ζημιωνόμαστε».
«Μέσα στην ακολουθία, πότε ν’ ακούς την ανάγνωση, πότε να λες την ευχή. Το πιο σπουδαίο είναι η ακολουθία. Αλλά όταν κουραστεί ο νους στο ν’ ακούει, τότε λέγε την ευχή. Όταν προσέχουμε τα τροπάρια, τότε δεν μας πιάνει ύπνος».
«Μην αφήνεις τον αγώνα σου. Πρέπει κάτι να κάνεις, να αγωνίζεσαι. Όλοι ήρθαμε στο Άγιον Όρος κάτι να κάνουμε. Όσο περισσότερο κόπο κάνουμε, τόσο πιο πολύ μισθό θα έχουμε».
«Αν μετά την εξομολόγηση και πριν από την θεία Κοινωνία σου συμβή κάτι και δεν είναι σοβαρό, κάνε τον σταυρό σου και πες: “Θεέ μου, συγχώρησον με”, και κοινώνησε».
«Ποτέ να μην κατηγορείς το Μοναστήρι σου μπροστά σε ξένους και ιδιαίτερα μπροστά σε κοσμικούς».
«Πριν κοινωνήσεις, την προηγούμενη ημέρα να μην τρως ελιές. Εμείς παλαιότερα τρώγαμε μόνο μία φορά το βράδυ λίγο ψωμί με τσάι. Αν έχεις πληγές και τρέχει αίμα, να μην κοινωνάς, η σκέπασε τις πληγές, ώστε να μην τρέχουν τουλάχιστον για ένα εικοσιτετράωρο».
«Όταν κάνεις κομποσχοίνια περισσότερα απ’ τρας».
«Όταν σε κάνουν μοναχό, για οχτώ μέρες να πηγαίνεις με τον μανδύα παντού· μην τον βγάλεις καθόλου. Και αν μπορείς, αυτές τις μέρες να μην κοιμάσαι στο κρεββάτι, αλλά σ’ ένα σκαμνάκι».
«Όταν δεν θα μπορώ να πηγαίνω στην ακολουθία,να ξέρετε ότι πλησιάζει ο θάνατός μου». (Όπως και συνέβη).
«Από την Ασκητική και Ησυχαστική Αγιορείτικη Παράδοση», Εκδόσεις «Άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος», Μεταμόρφωση Χαλκιδικής
«Αν έχεις ανάγκη να φας εκτός τραπέζης, πάντοτε να λες σε κάποιον αδελφό: “Ευλογείτε”.Όταν αυτός απαντήσει “ο Κύριος”, τότε το φαγητό δεν βλάπτει. Αν δεν το κάνεις αυτό, τότε μπαίνει ο διάβολος εξ αιτίας της λαθροφαγίας. Από εκεί έρχονται και κακοί λογισμοί για τους αδελφούς».
«Πάντοτε έχεις χρέος να προσεύχεσαι για τους πατέρες της Μονής. κάθε μέρα από ένα κομποσχοίνι».
«Να μη φύγης από το Μοναστήρι σου. Μετά από χρόνια θα λες: “Καλά που δεν έφυγα και έμεινα στην μετάνοια μου”».
«Όταν κατακρίνης, να ξέρης ότι θα σου έρθει διπλάσιος σαρκικός πόλεμος. Και έτσι μας πολεμά σαρκικά, αλλά μέσα από την κατάκριση έρχεται διπλάσιο. Δεν έχουμε καμία ωφέλεια από την κατάκριση».
«Το ρακί δεν απαγορεύεται. Μετά από μεγάλη σωματική κούραση η μετά από πολύ δρόμο μπορεί να πάρεις λίγο και καλό κάνει στο σώμα».
«Όταν κάθεσαι στην ακολουθία και βλέπεις ότι νυστάζεις, σήκω. Δεν είναι αμαρτία να κάθεσαι – γι’ αυτό οι Πατέρες έβαλαν στασίδια στην Εκκλησία-, αλλά είναι αμαρτία να κοιμάσαι. Γι’ αυτό να κάθεσαι, να σηκώνεσαι, αλλά να μένεις ξύπνιος και ν’ ακούς αυτά που διαβάζονται σαν να τα διαβάζεις ο ίδιος».
«Αν ο νους σου είναι κουρασμένος, μπορείς να αντικαταστήσεις αυτά που διαβάζεις, στο κελλί σου με κομποσχοίνι. Η παράκληση της Παναγίας ένα τριακοσάρι, οι Χαιρετισμοί ένα τριακοσάρι,Το κάθισμα του Ψαλτηρίου ένα τριακοσάρι, ο κανόνας του φύλακα Αγγέλου ένα τριακοσάρι, ο κανόνας του Αγίου της Μονής ένα τριακοσάρι. Αν θέλης να κοινωνήσης και δεν έχης μαζί σου την ακολουθία της θείας Μεταλήψεως, να κάνεις δέκα κομποσχοίνια εκατοστάρια. Αλλά είναι καλύτερα να διαβάζεις τις ευχές».
«Όταν σηκωθής από τον ύπνο, πρώτα απ’ όλα να κάνης τρεις μετάνοιες στον Κύριο. Μετά μπορείς να πλυθής κ.λπ.».
«Πρόσεξε να πας στην ακολουθία πριν αρχίση, γιατί Άγγελος Κυρίου γράφει ποιός είναι εκεί από την αρχή. Όταν αργούμε, ζημιωνόμαστε».
«Μέσα στην ακολουθία, πότε ν’ ακούς την ανάγνωση, πότε να λες την ευχή. Το πιο σπουδαίο είναι η ακολουθία. Αλλά όταν κουραστεί ο νους στο ν’ ακούει, τότε λέγε την ευχή. Όταν προσέχουμε τα τροπάρια, τότε δεν μας πιάνει ύπνος».
«Μην αφήνεις τον αγώνα σου. Πρέπει κάτι να κάνεις, να αγωνίζεσαι. Όλοι ήρθαμε στο Άγιον Όρος κάτι να κάνουμε. Όσο περισσότερο κόπο κάνουμε, τόσο πιο πολύ μισθό θα έχουμε».
«Αν μετά την εξομολόγηση και πριν από την θεία Κοινωνία σου συμβή κάτι και δεν είναι σοβαρό, κάνε τον σταυρό σου και πες: “Θεέ μου, συγχώρησον με”, και κοινώνησε».
«Ποτέ να μην κατηγορείς το Μοναστήρι σου μπροστά σε ξένους και ιδιαίτερα μπροστά σε κοσμικούς».
«Πριν κοινωνήσεις, την προηγούμενη ημέρα να μην τρως ελιές. Εμείς παλαιότερα τρώγαμε μόνο μία φορά το βράδυ λίγο ψωμί με τσάι. Αν έχεις πληγές και τρέχει αίμα, να μην κοινωνάς, η σκέπασε τις πληγές, ώστε να μην τρέχουν τουλάχιστον για ένα εικοσιτετράωρο».
«Όταν κάνεις κομποσχοίνια περισσότερα απ’ τρας».
«Όταν σε κάνουν μοναχό, για οχτώ μέρες να πηγαίνεις με τον μανδύα παντού· μην τον βγάλεις καθόλου. Και αν μπορείς, αυτές τις μέρες να μην κοιμάσαι στο κρεββάτι, αλλά σ’ ένα σκαμνάκι».
«Όταν δεν θα μπορώ να πηγαίνω στην ακολουθία,να ξέρετε ότι πλησιάζει ο θάνατός μου». (Όπως και συνέβη).
«Από την Ασκητική και Ησυχαστική Αγιορείτικη Παράδοση», Εκδόσεις «Άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος», Μεταμόρφωση Χαλκιδικής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου