«Πάντα ὑμῶν ἐν ἀγάπῃ γινέσθω»
Ἡ σημερινὴ ἀποστολικὴ περικοπὴ εἶναι ἡ κατακλείδα τῆς Α´ πρὸς Κορινθίους Ἐπιστολῆς, ὁ ἐπίλογος, οἱ τελευταῖες νουθεσίες τοῦ ἀποστόλου Παύλου πρὸς τοὺς Χριστιανοὺς τῆς Κορίνθου. Ἡ περικοπὴ εἶναι μεστὴ ἀπὸ θαυμάσια πνευματικὰ νοήματα. Μεταξὺ τῶν ἄλλων ὁ Ἀπόστολος προτρέπει τοὺς Κορινθίους: Ὅλα ὅσα κάνετε, ἂς γίνονται μὲ ἀγάπη, τοὺς λέει. Ἡ προτροπὴ αὐτὴ ἀπευθύνεται βέβαια καὶ σὲ μᾶς.
Ἂς δοῦμε λοιπὸν σὲ ποιὲς περιπτώσεις εἶναι δυνατὸν νὰ ἐφαρμοσθεῖ αὐτὴ καὶ πόσο ὠφελεῖ καὶ ἐμᾶς καὶ τοὺς ἄλλους.
1. Πάντοτε ἐφαρμόσιμη
Ἡ θεόπνευστη αὐτὴ ἐντολὴ μπορεῖ νὰ ἐφαρμοσθεῖ κυριολεκτικὰ σὲ κάθε περίσταση, τὴν κάθε στιγμὴ τῆς καθημερινῆς μας ζωῆς. Μποροῦμε π.χ. νὰ ἐπιτελοῦμε τὴν ἐργασία μας μὲ ἀγάπη, μὲ τὴ σκέψη ὅτι ὠφελοῦμε τοὺς συνανθρώπους μας. Ὁ καταστηματάρχης, ὅταν ἔχει ἀγάπη, συνεργάζεται ἁρμονικὰ μὲ τοὺς ὑπαλλήλους του καὶ εἶναι λογικὸς στὶς ἀπαιτήσεις του ἀπὸ αὐτούς· εἶναι ἐπίσης ἐξυπηρετικὸς στὸν κάθε πελάτη. Ὁ γιατρὸς παρομοίως δείχνει εἰλικρινὲς ἐνδιαφέρον γιὰ τοὺς ἀσθενεῖς του καὶ ἔχει συναίσθηση τῆς μεγάλης εὐθύνης του γιὰ τὴ θεραπεία τους. Ὁ ἐκπαιδευτικὸς φροντίζει γιὰ τὴ μόρφωση καὶ ἀγωγὴ τῶν μαθητῶν του. Ἀπὸ ἀγάπη μάλιστα μπορεῖ νὰ φέρεται κάποτε καὶ αὐστηρά, μὲ στόχο τὴν ὠφέλεια τῶν μαθητῶν του. Ἀλλὰ καὶ ὁ τεχνίτης, ὁ γεωργός, ὁ ὁποιοσδήποτε ἐπαγγελματίας μπορεῖ νὰ ἀσκήσει τὴν ἐργασία του μὲ ἀγάπη.
Ἀκόμη καὶ τὰ ἔργα τῆς προσφορᾶς καὶ ἐλεημοσύνης εἶναι ἀνάγκη νὰ τὰ κάνουμε μὲ ἀγάπη. Νὰ ἐλεοῦμε καὶ νὰ διακονοῦμε ὄχι ἀπὸ καθῆκον, ψυχρὰ ἢ μὲ γογγυσμό, ἀλλὰ μὲ εἰλικρινὴ διάθεση προσφορᾶς, καὶ ἀπὸ ἀληθινὴ συμπάθεια στὸ πρόβλημα τοῦ πλησίον μας. Αὐτὴ εἶναι ἡ πραγματικὴ ἐλεημοσύνη.
Ὅποιος ἔχει ἀγάπη, εἶναι τίμιος στὶς συναλλαγές του, ἀνεκτικὸς καὶ ἀνεξίκακος στὶς διαφορές του μὲ τοὺς ἄλλους ἀνθρώπους, σεβαστικὸς στοὺς μεγαλύτερους, συγκαταβατικὸς στοὺς νεότερους, πράος, εὐγενικός, φιλάνθρωπος.
Οἱ Ἅγιοι ἐνεργοῦσαν μὲ ἀγάπη ἀκόμη καὶ στὰ πιὸ μικρά. Ὁ σύγχρονός μας ἅγιος Πορφύριος, μελετοῦσε μὲ ἐπιμέλεια τὸ μάθημα μουσικῆς ποὺ ἔκανε, διότι δὲν ἤθελε νὰ στενοχωρήσει τὴ δασκάλα του, ἡ ὁποία, ὅπως ἔλεγε, ἦταν ἁγία!
2. Λύνει ὅλα τὰ προβλήματα
Ἂν εἴχαμε ἀγάπη σὲ ὅλα ὅσα κάναμε, θὰ εἴχαμε λύσει ὅλα τὰ προβλήματά μας· θὰ ἤμασταν πανευτυχεῖς· καὶ ἡ κοινωνία μας θὰ ἦταν Παράδεισος. Αὐτὸ ἐπισημαίνει ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος ἑρμηνεύοντας τὸν λόγο αὐτό. Ὅλα τὰ θέματα μὲ τὰ ὁποῖα ἀσχολήθηκε ὁ ἅγιος Ἀπόστολος στὴν παρούσα ἐπιστολή, εἶχαν προκύψει «ἐκ τοῦ ταύτην ἠμελῆσθαι»· ἐπειδὴ οἱ πιστοὶ τῆς Κορίνθου εἶχαν ἀμελήσει τὴν ἀγάπη, γράφει ὁ Ἅγιος. Διότι ἂν καλλιεργοῦσαν τὴν ἀγάπη, οὔτε διαιρέσεις θὰ ὑπῆρχαν μεταξύ τους, οὔτε θὰ κατέφευγαν στὰ δικαστήρια καὶ μάλιστα τῶν εἰδωλολατρῶν, οὔτε οἱ δυνατοὶ στὴν πίστη Χριστιανοὶ θὰ σκανδάλιζαν τοὺς ἀδύνατους τρώγοντας τὰ εἰδωλόθυτα, οὔτε θὰ ἐπιδίωκαν τὰ πιὸ ἐντυπωσιακὰ χαρίσματα(*).
Ὅταν ὅλα τὰ κάνουμε μὲ ἀγάπη, τότε μπαίνει στὴν ἄκρη ἡ ἰδιοτέλεια, ὁ ἐγωισμός, ποὺ εἶναι ἡ αἰτία κάθε ἁμαρτίας. Ἡ ἀγάπη περιλαμβάνει ὅλες τὶς ἀρετές. Ἐκεῖνος ποὺ ἀσκεῖ τὴν ἀγάπη πρὸς ὅλους, πολεμάει συγχρόνως καὶ ὅλα τὰ πάθη· καὶ ὅ,τι κάνει, τὸ κάνει μὲ πολλὴ χαρὰ καὶ μεράκι, μὲ πολλὴ Χάρι. Χαίρονται τὰ ἔργα του οἱ ἄνθρωποι ἀλλὰ καὶ ὁ Θεός. Ὅλα τότε γίνονται προσευχή, εὐάρεστη θυσία στὸν Θεό.
***
Ὅλα ὅσα κάνετε, ἂς γίνονται μὲ ἀγάπη. Ποιὸς μιλᾶ; Ὁ ἀπόστολος Παῦλος· ὁ ἄνθρωπος τοῦ ὁποίου ὅλη ἡ ζωὴ ἀπὸ τότε ποὺ γνώρισε τὸν Χριστό, ἦταν προσφορὰ ἀγάπης. Νουθετοῦσε τὸν κάθε πιστὸ μὲ δάκρυα, λυπόταν μὲ τὴν πτώση τοῦ καθενός, ἔπασχε γιὰ τὰ προβλήματα τῆς κάθε τοπικῆς Ἐκκλησίας. Ἡ καρδιά του φλεγόταν ἀπὸ ἀγάπη γιὰ τὸν Θεὸ καὶ τὸν συνάνθρωπο, χωροῦσε ὅλη τὴν οἰκουμένη, χωροῦσε τὸν Θεό. Ἂς τὸν παρακαλέσουμε νὰ ἀνάψει καὶ στὴ δική μας καρδιὰ ἡ φλόγα τῆς ἀγάπης. Γιατὶ αὐτὴ εἶναι ἡ μόνη δύναμη ποὺ μπορεῖ νὰ ἀλλάξει τὸν κόσμο, σ᾿ αὐτὴν βρίσκεται τὸ μυστικὸ τῆς εὐτυχίας καὶ τῆς αἰώνιας σωτηρίας μας.
Ἡ σημερινὴ ἀποστολικὴ περικοπὴ εἶναι ἡ κατακλείδα τῆς Α´ πρὸς Κορινθίους Ἐπιστολῆς, ὁ ἐπίλογος, οἱ τελευταῖες νουθεσίες τοῦ ἀποστόλου Παύλου πρὸς τοὺς Χριστιανοὺς τῆς Κορίνθου. Ἡ περικοπὴ εἶναι μεστὴ ἀπὸ θαυμάσια πνευματικὰ νοήματα. Μεταξὺ τῶν ἄλλων ὁ Ἀπόστολος προτρέπει τοὺς Κορινθίους: Ὅλα ὅσα κάνετε, ἂς γίνονται μὲ ἀγάπη, τοὺς λέει. Ἡ προτροπὴ αὐτὴ ἀπευθύνεται βέβαια καὶ σὲ μᾶς.
Ἂς δοῦμε λοιπὸν σὲ ποιὲς περιπτώσεις εἶναι δυνατὸν νὰ ἐφαρμοσθεῖ αὐτὴ καὶ πόσο ὠφελεῖ καὶ ἐμᾶς καὶ τοὺς ἄλλους.
1. Πάντοτε ἐφαρμόσιμη
Ἡ θεόπνευστη αὐτὴ ἐντολὴ μπορεῖ νὰ ἐφαρμοσθεῖ κυριολεκτικὰ σὲ κάθε περίσταση, τὴν κάθε στιγμὴ τῆς καθημερινῆς μας ζωῆς. Μποροῦμε π.χ. νὰ ἐπιτελοῦμε τὴν ἐργασία μας μὲ ἀγάπη, μὲ τὴ σκέψη ὅτι ὠφελοῦμε τοὺς συνανθρώπους μας. Ὁ καταστηματάρχης, ὅταν ἔχει ἀγάπη, συνεργάζεται ἁρμονικὰ μὲ τοὺς ὑπαλλήλους του καὶ εἶναι λογικὸς στὶς ἀπαιτήσεις του ἀπὸ αὐτούς· εἶναι ἐπίσης ἐξυπηρετικὸς στὸν κάθε πελάτη. Ὁ γιατρὸς παρομοίως δείχνει εἰλικρινὲς ἐνδιαφέρον γιὰ τοὺς ἀσθενεῖς του καὶ ἔχει συναίσθηση τῆς μεγάλης εὐθύνης του γιὰ τὴ θεραπεία τους. Ὁ ἐκπαιδευτικὸς φροντίζει γιὰ τὴ μόρφωση καὶ ἀγωγὴ τῶν μαθητῶν του. Ἀπὸ ἀγάπη μάλιστα μπορεῖ νὰ φέρεται κάποτε καὶ αὐστηρά, μὲ στόχο τὴν ὠφέλεια τῶν μαθητῶν του. Ἀλλὰ καὶ ὁ τεχνίτης, ὁ γεωργός, ὁ ὁποιοσδήποτε ἐπαγγελματίας μπορεῖ νὰ ἀσκήσει τὴν ἐργασία του μὲ ἀγάπη.
Ἀκόμη καὶ τὰ ἔργα τῆς προσφορᾶς καὶ ἐλεημοσύνης εἶναι ἀνάγκη νὰ τὰ κάνουμε μὲ ἀγάπη. Νὰ ἐλεοῦμε καὶ νὰ διακονοῦμε ὄχι ἀπὸ καθῆκον, ψυχρὰ ἢ μὲ γογγυσμό, ἀλλὰ μὲ εἰλικρινὴ διάθεση προσφορᾶς, καὶ ἀπὸ ἀληθινὴ συμπάθεια στὸ πρόβλημα τοῦ πλησίον μας. Αὐτὴ εἶναι ἡ πραγματικὴ ἐλεημοσύνη.
Ὅποιος ἔχει ἀγάπη, εἶναι τίμιος στὶς συναλλαγές του, ἀνεκτικὸς καὶ ἀνεξίκακος στὶς διαφορές του μὲ τοὺς ἄλλους ἀνθρώπους, σεβαστικὸς στοὺς μεγαλύτερους, συγκαταβατικὸς στοὺς νεότερους, πράος, εὐγενικός, φιλάνθρωπος.
Οἱ Ἅγιοι ἐνεργοῦσαν μὲ ἀγάπη ἀκόμη καὶ στὰ πιὸ μικρά. Ὁ σύγχρονός μας ἅγιος Πορφύριος, μελετοῦσε μὲ ἐπιμέλεια τὸ μάθημα μουσικῆς ποὺ ἔκανε, διότι δὲν ἤθελε νὰ στενοχωρήσει τὴ δασκάλα του, ἡ ὁποία, ὅπως ἔλεγε, ἦταν ἁγία!
2. Λύνει ὅλα τὰ προβλήματα
Ἂν εἴχαμε ἀγάπη σὲ ὅλα ὅσα κάναμε, θὰ εἴχαμε λύσει ὅλα τὰ προβλήματά μας· θὰ ἤμασταν πανευτυχεῖς· καὶ ἡ κοινωνία μας θὰ ἦταν Παράδεισος. Αὐτὸ ἐπισημαίνει ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος ἑρμηνεύοντας τὸν λόγο αὐτό. Ὅλα τὰ θέματα μὲ τὰ ὁποῖα ἀσχολήθηκε ὁ ἅγιος Ἀπόστολος στὴν παρούσα ἐπιστολή, εἶχαν προκύψει «ἐκ τοῦ ταύτην ἠμελῆσθαι»· ἐπειδὴ οἱ πιστοὶ τῆς Κορίνθου εἶχαν ἀμελήσει τὴν ἀγάπη, γράφει ὁ Ἅγιος. Διότι ἂν καλλιεργοῦσαν τὴν ἀγάπη, οὔτε διαιρέσεις θὰ ὑπῆρχαν μεταξύ τους, οὔτε θὰ κατέφευγαν στὰ δικαστήρια καὶ μάλιστα τῶν εἰδωλολατρῶν, οὔτε οἱ δυνατοὶ στὴν πίστη Χριστιανοὶ θὰ σκανδάλιζαν τοὺς ἀδύνατους τρώγοντας τὰ εἰδωλόθυτα, οὔτε θὰ ἐπιδίωκαν τὰ πιὸ ἐντυπωσιακὰ χαρίσματα(*).
Ὅταν ὅλα τὰ κάνουμε μὲ ἀγάπη, τότε μπαίνει στὴν ἄκρη ἡ ἰδιοτέλεια, ὁ ἐγωισμός, ποὺ εἶναι ἡ αἰτία κάθε ἁμαρτίας. Ἡ ἀγάπη περιλαμβάνει ὅλες τὶς ἀρετές. Ἐκεῖνος ποὺ ἀσκεῖ τὴν ἀγάπη πρὸς ὅλους, πολεμάει συγχρόνως καὶ ὅλα τὰ πάθη· καὶ ὅ,τι κάνει, τὸ κάνει μὲ πολλὴ χαρὰ καὶ μεράκι, μὲ πολλὴ Χάρι. Χαίρονται τὰ ἔργα του οἱ ἄνθρωποι ἀλλὰ καὶ ὁ Θεός. Ὅλα τότε γίνονται προσευχή, εὐάρεστη θυσία στὸν Θεό.
***
Ὅλα ὅσα κάνετε, ἂς γίνονται μὲ ἀγάπη. Ποιὸς μιλᾶ; Ὁ ἀπόστολος Παῦλος· ὁ ἄνθρωπος τοῦ ὁποίου ὅλη ἡ ζωὴ ἀπὸ τότε ποὺ γνώρισε τὸν Χριστό, ἦταν προσφορὰ ἀγάπης. Νουθετοῦσε τὸν κάθε πιστὸ μὲ δάκρυα, λυπόταν μὲ τὴν πτώση τοῦ καθενός, ἔπασχε γιὰ τὰ προβλήματα τῆς κάθε τοπικῆς Ἐκκλησίας. Ἡ καρδιά του φλεγόταν ἀπὸ ἀγάπη γιὰ τὸν Θεὸ καὶ τὸν συνάνθρωπο, χωροῦσε ὅλη τὴν οἰκουμένη, χωροῦσε τὸν Θεό. Ἂς τὸν παρακαλέσουμε νὰ ἀνάψει καὶ στὴ δική μας καρδιὰ ἡ φλόγα τῆς ἀγάπης. Γιατὶ αὐτὴ εἶναι ἡ μόνη δύναμη ποὺ μπορεῖ νὰ ἀλλάξει τὸν κόσμο, σ᾿ αὐτὴν βρίσκεται τὸ μυστικὸ τῆς εὐτυχίας καὶ τῆς αἰώνιας σωτηρίας μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου