Η γλυκύτατη φυσιογνωμία της Θεοτόκου, Μητέρας του Κυρίου και του κόσμου, δεσπόζει παντού στη ζωή της Εκκλησίας και ιδιαίτερα το μήνα Αύγουστο. Οι λαμπροί και πάνδημοι εορτασμοί σ' ολόκληρη τη χριστιανοσύνη δημιουργούν μια θερμή ατμόσφαιρα για να εκφράσουν την ευγνωμοσύνη και τις ευχαριστίες στη μορφή της Θεοτόκου, μεσίτριας των πονεμένων ανθρώπων.
Η Παναγία είναι το ασάλευτο θεμέλιο του Γένους σ' όλες τις καταπτώσεις και κλυδωνισμούς του, η ευλογία, η πίστη και η ελπίδα δια την ανόρθωση και τη νίκη.
Σ' αυτή τη μεγάλη Μητέρα καταφεύγει ολόκληρο το ανθρώπινο γένος των πιστών στις δύσκολες ώρες. Είναι η αγία των αγίων, η καταφυγή των καταπονουμένων, η μεσίτρια προς τον Θεό, της οποίας η αγιότητα ξεπέρασε κάθε ανθρώπινο μέτρο.
Η επίγεια ζωή της Θεοτόκου υπήρξε μια πορεία ολοκληρωτικής προσφοράς προς τον Θεό. Απόλυτη υπακοή στο θεϊκό θέλημα, βαθιά πίστη, ανείπωτη ηθική καθαρότητα και αγιότητα ήταν η δική της συμμετοχή στην εύνοια του Θεού. Τα μεγέθη αυτά αποτελούν απλησίαστα επίπεδα αρετής για κάθε εποχή ιδιαίτερα δε για τη δική μας.
Διερωτάται κανείς κατά πόσο η αγιότητα του Θεού μπορεί να αποτελέσει πρότυπο για τον σύγχρονο άνθρωπο, όταν ακούγοντας τη λέξη αγιότητα γελάει και ειρωνεύεται;
Mήπως όμως είναι μια πρόκληση για τη σημερινή λογοκρατούμενη κοινωνία, που αναζητά εύκολες λύσεις, που αδιαφορεί για τέτοια μεγέθη, που προτιμά το χάος και τη σύγχυση των αξιών και των ιδεών; Είναι εύκολο στην εποχή μας ν' απαλλαγούμε από τις ποικίλες δεσμεύσεις και αναγκαιότητες και με ηρωισμό και τόλμη να αρνηθούμε τον υλιστικό κόσμο;
Τα ερωτήματα αυτά αποκαλύπτουν τον σκεπτικισμό που γέννησε η μονομερής προσκόλληση του ανθρώπου στα υλικά και η απομάκρυνση μας από τον κόσμο του πνεύματος, μέσα στον οποίο αναπνέει αυτό που ονομάζουμε αγιότητα.
Ο σύγχρονος κόσμος αναζητά εναγωνίως τις φαντασιώσεις του πολιτισμού τις νέες μορφές χαράς, νέες πηγές αισθησιακής απόλαυσης και νέες εμπειρίες συγκινήσεων. Προτιμά την άνευ όρων παράδοση στις κοινωνικές, τεχνολογικές και πολιτιστικές συμβατικότητες, ακόμα κι΄ όταν γνωρίζει, ότι τα επιτεύγματα αυτά τον αλλοτριώνουν ολοκληρωτικά.
Η πραγματική διέξοδος από το φαύλο κύκλο του παραλόγου βρίσκεται εκεί, όπου δυναμικά πρότυπα μας φανερώνουν τρόπους ζωής γεμάτους απλότητα αρετής, αγωνιστική πορεία για τη διαρκή βελτίωση και πληρότητα της κενωτικής προσφοράς για τον συνάνθρωπο.
Ένα τέτοιο πρότυπο είναι η Θεοτόκος. Παράδειγμα πρόκλησης και πρόσκλησης αγιότητας. Με τη μορφή της η Παναγία ως πρότυπο και παράδειγμα, δυναμώνει και γιγαντώνεται η αδυναμία της φύσεως μας και μειώνονται σιγά-σιγά οι πτώσεις και οι αμφιβολίες.
Οι γήινες και κοινωνικές δεσμεύσεις παύουν να μας εξουσιάζουν δυναστικά, οι αναζητήσεις της ψυχής αποκτούν προτεραιότητα και το θέλημα του Θεού φωτίζει τις επιλογές μας.
Έτσι αρχίζει η πορεία της αγιότητας. Με τον τρόπο αυτό η Θεοτόκος προσέλκυσε την εύνοια του Θεού και δυναμώθηκε στον προσωπικό αγώνα της για την αγιότητα.
Αν παραμείνουμε προσανατολισμένοι στο πρότυπο αυτό που μας προσφέρει η Θεοτόκος Μητέρα η πορεία της αρετής και της αγιότητας δεν θα είναι ουτοπία, γιατί η μορφή της Παναγίας που καθοδήγησε και στήριξε αναρίθμητους πιστούς, θα καθοδηγεί και θα στηρίζει και τις δικές μας προσπάθειες.
Η Παναγία είναι το ασάλευτο θεμέλιο του Γένους σ' όλες τις καταπτώσεις και κλυδωνισμούς του, η ευλογία, η πίστη και η ελπίδα δια την ανόρθωση και τη νίκη.
Σ' αυτή τη μεγάλη Μητέρα καταφεύγει ολόκληρο το ανθρώπινο γένος των πιστών στις δύσκολες ώρες. Είναι η αγία των αγίων, η καταφυγή των καταπονουμένων, η μεσίτρια προς τον Θεό, της οποίας η αγιότητα ξεπέρασε κάθε ανθρώπινο μέτρο.
Η επίγεια ζωή της Θεοτόκου υπήρξε μια πορεία ολοκληρωτικής προσφοράς προς τον Θεό. Απόλυτη υπακοή στο θεϊκό θέλημα, βαθιά πίστη, ανείπωτη ηθική καθαρότητα και αγιότητα ήταν η δική της συμμετοχή στην εύνοια του Θεού. Τα μεγέθη αυτά αποτελούν απλησίαστα επίπεδα αρετής για κάθε εποχή ιδιαίτερα δε για τη δική μας.
Διερωτάται κανείς κατά πόσο η αγιότητα του Θεού μπορεί να αποτελέσει πρότυπο για τον σύγχρονο άνθρωπο, όταν ακούγοντας τη λέξη αγιότητα γελάει και ειρωνεύεται;
Mήπως όμως είναι μια πρόκληση για τη σημερινή λογοκρατούμενη κοινωνία, που αναζητά εύκολες λύσεις, που αδιαφορεί για τέτοια μεγέθη, που προτιμά το χάος και τη σύγχυση των αξιών και των ιδεών; Είναι εύκολο στην εποχή μας ν' απαλλαγούμε από τις ποικίλες δεσμεύσεις και αναγκαιότητες και με ηρωισμό και τόλμη να αρνηθούμε τον υλιστικό κόσμο;
Τα ερωτήματα αυτά αποκαλύπτουν τον σκεπτικισμό που γέννησε η μονομερής προσκόλληση του ανθρώπου στα υλικά και η απομάκρυνση μας από τον κόσμο του πνεύματος, μέσα στον οποίο αναπνέει αυτό που ονομάζουμε αγιότητα.
Ο σύγχρονος κόσμος αναζητά εναγωνίως τις φαντασιώσεις του πολιτισμού τις νέες μορφές χαράς, νέες πηγές αισθησιακής απόλαυσης και νέες εμπειρίες συγκινήσεων. Προτιμά την άνευ όρων παράδοση στις κοινωνικές, τεχνολογικές και πολιτιστικές συμβατικότητες, ακόμα κι΄ όταν γνωρίζει, ότι τα επιτεύγματα αυτά τον αλλοτριώνουν ολοκληρωτικά.
Η πραγματική διέξοδος από το φαύλο κύκλο του παραλόγου βρίσκεται εκεί, όπου δυναμικά πρότυπα μας φανερώνουν τρόπους ζωής γεμάτους απλότητα αρετής, αγωνιστική πορεία για τη διαρκή βελτίωση και πληρότητα της κενωτικής προσφοράς για τον συνάνθρωπο.
Ένα τέτοιο πρότυπο είναι η Θεοτόκος. Παράδειγμα πρόκλησης και πρόσκλησης αγιότητας. Με τη μορφή της η Παναγία ως πρότυπο και παράδειγμα, δυναμώνει και γιγαντώνεται η αδυναμία της φύσεως μας και μειώνονται σιγά-σιγά οι πτώσεις και οι αμφιβολίες.
Οι γήινες και κοινωνικές δεσμεύσεις παύουν να μας εξουσιάζουν δυναστικά, οι αναζητήσεις της ψυχής αποκτούν προτεραιότητα και το θέλημα του Θεού φωτίζει τις επιλογές μας.
Έτσι αρχίζει η πορεία της αγιότητας. Με τον τρόπο αυτό η Θεοτόκος προσέλκυσε την εύνοια του Θεού και δυναμώθηκε στον προσωπικό αγώνα της για την αγιότητα.
Αν παραμείνουμε προσανατολισμένοι στο πρότυπο αυτό που μας προσφέρει η Θεοτόκος Μητέρα η πορεία της αρετής και της αγιότητας δεν θα είναι ουτοπία, γιατί η μορφή της Παναγίας που καθοδήγησε και στήριξε αναρίθμητους πιστούς, θα καθοδηγεί και θα στηρίζει και τις δικές μας προσπάθειες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου