1. Τί ἔκανε ὁ Θεὸς γιὰ μᾶς
Πολλοὶ ἄνθρωποι διατηροῦν μέσα τους λανθασμένη εἰκόνα περὶ τοῦ Θεοῦ. Τὸν θεωροῦν αὐστηρὸ κριτὴ καὶ τιμωρὸ τῶν ἁμαρτωλῶν καὶ εἴτε ἀπομακρύνονται ἀπὸ Αὐτὸν εἴτε Τὸν πλησιάζουν μὲ φόβο γιὰ τὴν ἐνοχή τους. Ἔτσι ὅμως ἀδικοῦν τὸν Θεό, ἀδικοῦν καὶ τὸν ἑαυτό τους. Γι̕ αὐτὸ ὁ ἀπόστολος Παῦλος στὴ σημερινὴ ἀποστολικὴ περικοπὴ ἀπὸ τὴν πρὸς Ἐφεσίους ἐπιστολή, ἡ ὁποία ἔχει βαθὺ θεολογικὸ περιεχόμενο, μᾶς φανερώνει τὴν ἀλήθεια τῶν πραγμάτων.
Ὁ Θεός, γράφει, «πλούσιος ὢν ἐν ἐλέει, διὰ τὴν πολλὴν ἀγάπην αὐτοῦ ἣν ἠγάπησεν ἡμᾶς, καὶ ὄντας ἡμᾶς νεκροὺς τοῖς παραπτώμασι συνεζωοποίησε τῷ Χριστῷ». Εἶναι πλούσιος σὲ ἀγάπη, ἔλεος καὶ συμπάθεια πρὸς τοὺς ἀνθρώπους ὁ πανάγαθος Θεός. Κι ἔγινε ὁλοφάνερη ἡ πολλὴ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ πρὸς ἐμᾶς τοὺς ἀνθρώπους ἀπὸ τὸ ὅτι μᾶς βρῆκε νεκροὺς ἀπὸ τὴν ἁμαρτία καὶ μᾶς ἔδωσε ζωή! Μᾶς βρῆκε αἰχμάλωτους καὶ μᾶς ἔδωσε χάρη γιὰ νὰ ζήσουμε ἐλεύθεροι! Δὲν μᾶς ἄφησε νὰ βυθιστοῦμε στὴν αἰώνια ἀπώλεια, ἀλλὰ μᾶς ἄνοιξε τὸν δρόμο γιὰ τὴ Βασιλεία Του, ὅπου μᾶς ἑτοιμάζει ἀσύγκριτη τιμὴ καὶ δόξα. Στὸ πρόσωπο τοῦ Χριστοῦ, ὁ Ὁποῖος προσέλαβε τὴν ἀνθρώπινη φύση κι ἔγινε ἡ κεφαλὴ τοῦ σώματος τῆς Ἐκκλησίας, μᾶς ζωοποίησε, μᾶς ἀνέστησε καὶ μᾶς ἀνύψωσε στὸν οὐρανὸ γιὰ νὰ καθίσουμε στὸ θρόνο Του καὶ νὰ συμβασιλεύσουμε! Καὶ γιατί ὅλα αὐτά;... Γιὰ νὰ ἀποκαλυφθεῖ στοὺς ἀτελεύτητους αἰῶνες τοῦ μέλλοντος ὁ ὑπερβολικὸς πλοῦτος τῆς Χάριτός Του κι ἡ ἀγαθότητα ποὺ ἔδειξε σὲ μᾶς μέσῳ τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ.
Στὴν ἀτέρμονη αἰωνιότητα θὰ βλέπουν οἱ ἄνθρωποι, θὰ μελετοῦν κι οἱ ἄγγελοι τὸ τί ἔκανε ὁ Θεὸς γιὰ νὰ σώσει τοὺς ἀνθρώπους καὶ θὰ θαυμάζουν, θὰ ὑμνοῦν καὶ δοξάζουν τὴ θεία ἀγαθότητα καὶ φιλανθρωπία. Κι αὐτὸ ἀκριβῶς τὸ γεγονὸς ὅτι θὰ ἀποκαλύπτονται συνεχῶς ἐνώπιόν τους νέες πτυχὲς τῆς πολυποίκιλης ἀγάπης τοῦ Θεοῦ καὶ τῆς πανσόφου Προνοίας Του γιὰ κάθε ἄνθρωπο, θὰ ἀποτελεῖ ὄχι μόνο αἰτία δοξολογίας ἀλλὰ καὶ πηγὴ εὐτυχίας καὶ μακαριότητος.
Ὡστόσο ὄχι μόνο τότε ἀλλὰ καὶ τώρα, ἔστω σὲ μικρότερο βαθμό, ἔχουμε τὴν εὐκαιρία νὰ μελετοῦμε καὶ νὰ ἐμβαθύνουμε στὸ μυστήριο τῆς θείας οἰκονομίας. Αὐτοὶ οἱ θεόπνευστοι λόγοι τοῦ ἀποστολικοῦ ἀναγνώσματος μᾶς βοηθοῦν νὰ σκεφθοῦμε σὲ ποιὰ κατάσταση ἀπελπιστικὴ εἴχαμε βρεθεῖ, καὶ ὁ πανάγαθος Θεὸς μᾶς ἔσωσε καὶ μᾶς ἀνέβασε ἐκεῖ ποὺ κανεὶς ἀνθρώπινος νοῦς δὲν μποροῦσε νὰ φανταστεῖ. Καὶ τὸ ἔκανε αὐτὸ ὄχι ἐπειδὴ ἐμεῖς Τὸν καλέσαμε ἢ ἀπὸ κάποια ἄλλη ἀνάγκη, παρὰ μόνο ἀπὸ τὴν ἀγάπη Του. Ἡ ἄπειρη καὶ ἀνέκφραστη ἀγάπη Του Τὸν παρεκίνησε νὰ κάνει Αὐτὸς μόνος Του τὸ βῆμα γιὰ νὰ μᾶς πλησιάσει καὶ νὰ μᾶς καλέσει στὴ σωτηρία. Κι ὅλα αὐτὰ δωρεάν. Χωρὶς ἐμεῖς νὰ προσφέρουμε τίποτε. Αὐτὸ ὅμως συνεπάγεται κάποια οὐσιαστικὴ ὑποχρέωση γιὰ μᾶς. Κι αὐτὸ μᾶς ἀναφέρει στὴ συνέχεια ὁ ἀπόστολος Παῦλος.
2. Τί κάνουμε ἐμεῖς
Βέβαια, τὴ δυνατότητα τῆς σωτηρίας μᾶς τὴν προσφέρει ἐξ ὁλοκλήρου ἡ Χάρις καὶ ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ. «Θεοῦ τὸ δῶρον». Εἶναι δωρεὰ τοῦ Θεοῦ. Ὡστόσο ἐμεῖς καλούμαστε νὰ ἀποδεχθοῦμε αὐτὴ τὴ δωρεά. Γι’ αὐτὸ κι ὁ ἅγιος Ἀπόστολος λέει: «χάριτί ἐστε σεσωσμένοι διὰ τῆς πίστεως». Ἡ πίστη μας στὸν Κύριο Ἰησοῦ ὡς Σωτήρα καὶ Λυτρωτὴ ἀποτελεῖ τὴ δική μας ἐλεύθερη ἀποδοχὴ τοῦ ἔργου τῆς σωτηρίας.
Καὶ πάλι ὅμως νὰ μὴν ξεχνοῦμε ὅτι ἡ σωτηρία μας εἶναι δῶρο τοῦ Θεοῦ, ὄχι συνέπεια τῶν δικῶν μας καλῶν ἔργων, γιὰ τὰ ὁποῖα θὰ μπορούσαμε νὰ καυχηθοῦμε.
Τὰ καλὰ ἔργα εἶναι ὁ καρπὸς τῆς συμμετοχῆς μας στὴ ζωὴ τοῦ Χριστοῦ. Διότι ὡς ἄνθρωποι, ἀλλὰ προπάντων ὡς ἀναγεννημένοι Χριστιανοί, εἴμαστε δημιουργήματα τοῦ Θεοῦ, «κτισθέντες ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ ἐπὶ ἔργοις ἀγαθοῖς»· ἡ ἀναδημιουργία καὶ ἡ ἀναγέννησή μας ἔγινε ἀπὸ τὸν Θεὸ γιὰ νὰ μένουμε ἐνωμένοι μὲ τὸν Κύριο Ἰησοῦ Χριστὸ καὶ νὰ κάνουμε καλὰ ἔργα, γιὰ τὰ ὁποῖα μᾶς προετοίμασε ὁ Θεός, ὥστε νὰ πορευθοῦμε καὶ νὰ ζήσουμε τὴν ὑπόλοιπη ζωὴ μας μ’ αὐτά.
Ὥστε λοιπὸν δὲν μᾶς ἀναγέννησε ὁ Θεὸς γιὰ νὰ συνεχίσουμε νὰ ζοῦμε τὴ ζωὴ τῆς ἁμαρτίας. Δὲν μᾶς προσέφερε τὴ Χάρι καὶ τὴν ἀπολύτρωση γιὰ νὰ παραμένουμε αἰχμάλωτοι τῶν παθῶν καὶ τῶν κακῶν ἐπιθυμιῶν μας. Ὁ πανάγαθος Θεὸς μᾶς καλεῖ σὲ ζωὴ ἀρετῆς καὶ ἁγιότητος. Μᾶς καλεῖ νὰ ζοῦμε μὲ δικαιοσύνη καὶ εἰλικρίνεια, μὲ ἀγάπη καὶ ἐλεημοσύνη, μὲ σωφροσύνη καὶ ἐγκράτεια, μὲ προσευχὴ καὶ μετάνοια. Αὐτὰ τὰ καλὰ ἔργα εἶναι ἡ ἐπισφράγιση τῆς πίστεως, ἡ ἐγγύηση ὅτι πράγματι ἀποδεχόμαστε τὴ Χάρι ποὺ Ἐκεῖνος μᾶς προσφέρει γιὰ τὴ σωτηρία μας.
Πολλοὶ ἄνθρωποι διατηροῦν μέσα τους λανθασμένη εἰκόνα περὶ τοῦ Θεοῦ. Τὸν θεωροῦν αὐστηρὸ κριτὴ καὶ τιμωρὸ τῶν ἁμαρτωλῶν καὶ εἴτε ἀπομακρύνονται ἀπὸ Αὐτὸν εἴτε Τὸν πλησιάζουν μὲ φόβο γιὰ τὴν ἐνοχή τους. Ἔτσι ὅμως ἀδικοῦν τὸν Θεό, ἀδικοῦν καὶ τὸν ἑαυτό τους. Γι̕ αὐτὸ ὁ ἀπόστολος Παῦλος στὴ σημερινὴ ἀποστολικὴ περικοπὴ ἀπὸ τὴν πρὸς Ἐφεσίους ἐπιστολή, ἡ ὁποία ἔχει βαθὺ θεολογικὸ περιεχόμενο, μᾶς φανερώνει τὴν ἀλήθεια τῶν πραγμάτων.
Ὁ Θεός, γράφει, «πλούσιος ὢν ἐν ἐλέει, διὰ τὴν πολλὴν ἀγάπην αὐτοῦ ἣν ἠγάπησεν ἡμᾶς, καὶ ὄντας ἡμᾶς νεκροὺς τοῖς παραπτώμασι συνεζωοποίησε τῷ Χριστῷ». Εἶναι πλούσιος σὲ ἀγάπη, ἔλεος καὶ συμπάθεια πρὸς τοὺς ἀνθρώπους ὁ πανάγαθος Θεός. Κι ἔγινε ὁλοφάνερη ἡ πολλὴ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ πρὸς ἐμᾶς τοὺς ἀνθρώπους ἀπὸ τὸ ὅτι μᾶς βρῆκε νεκροὺς ἀπὸ τὴν ἁμαρτία καὶ μᾶς ἔδωσε ζωή! Μᾶς βρῆκε αἰχμάλωτους καὶ μᾶς ἔδωσε χάρη γιὰ νὰ ζήσουμε ἐλεύθεροι! Δὲν μᾶς ἄφησε νὰ βυθιστοῦμε στὴν αἰώνια ἀπώλεια, ἀλλὰ μᾶς ἄνοιξε τὸν δρόμο γιὰ τὴ Βασιλεία Του, ὅπου μᾶς ἑτοιμάζει ἀσύγκριτη τιμὴ καὶ δόξα. Στὸ πρόσωπο τοῦ Χριστοῦ, ὁ Ὁποῖος προσέλαβε τὴν ἀνθρώπινη φύση κι ἔγινε ἡ κεφαλὴ τοῦ σώματος τῆς Ἐκκλησίας, μᾶς ζωοποίησε, μᾶς ἀνέστησε καὶ μᾶς ἀνύψωσε στὸν οὐρανὸ γιὰ νὰ καθίσουμε στὸ θρόνο Του καὶ νὰ συμβασιλεύσουμε! Καὶ γιατί ὅλα αὐτά;... Γιὰ νὰ ἀποκαλυφθεῖ στοὺς ἀτελεύτητους αἰῶνες τοῦ μέλλοντος ὁ ὑπερβολικὸς πλοῦτος τῆς Χάριτός Του κι ἡ ἀγαθότητα ποὺ ἔδειξε σὲ μᾶς μέσῳ τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ.
Στὴν ἀτέρμονη αἰωνιότητα θὰ βλέπουν οἱ ἄνθρωποι, θὰ μελετοῦν κι οἱ ἄγγελοι τὸ τί ἔκανε ὁ Θεὸς γιὰ νὰ σώσει τοὺς ἀνθρώπους καὶ θὰ θαυμάζουν, θὰ ὑμνοῦν καὶ δοξάζουν τὴ θεία ἀγαθότητα καὶ φιλανθρωπία. Κι αὐτὸ ἀκριβῶς τὸ γεγονὸς ὅτι θὰ ἀποκαλύπτονται συνεχῶς ἐνώπιόν τους νέες πτυχὲς τῆς πολυποίκιλης ἀγάπης τοῦ Θεοῦ καὶ τῆς πανσόφου Προνοίας Του γιὰ κάθε ἄνθρωπο, θὰ ἀποτελεῖ ὄχι μόνο αἰτία δοξολογίας ἀλλὰ καὶ πηγὴ εὐτυχίας καὶ μακαριότητος.
Ὡστόσο ὄχι μόνο τότε ἀλλὰ καὶ τώρα, ἔστω σὲ μικρότερο βαθμό, ἔχουμε τὴν εὐκαιρία νὰ μελετοῦμε καὶ νὰ ἐμβαθύνουμε στὸ μυστήριο τῆς θείας οἰκονομίας. Αὐτοὶ οἱ θεόπνευστοι λόγοι τοῦ ἀποστολικοῦ ἀναγνώσματος μᾶς βοηθοῦν νὰ σκεφθοῦμε σὲ ποιὰ κατάσταση ἀπελπιστικὴ εἴχαμε βρεθεῖ, καὶ ὁ πανάγαθος Θεὸς μᾶς ἔσωσε καὶ μᾶς ἀνέβασε ἐκεῖ ποὺ κανεὶς ἀνθρώπινος νοῦς δὲν μποροῦσε νὰ φανταστεῖ. Καὶ τὸ ἔκανε αὐτὸ ὄχι ἐπειδὴ ἐμεῖς Τὸν καλέσαμε ἢ ἀπὸ κάποια ἄλλη ἀνάγκη, παρὰ μόνο ἀπὸ τὴν ἀγάπη Του. Ἡ ἄπειρη καὶ ἀνέκφραστη ἀγάπη Του Τὸν παρεκίνησε νὰ κάνει Αὐτὸς μόνος Του τὸ βῆμα γιὰ νὰ μᾶς πλησιάσει καὶ νὰ μᾶς καλέσει στὴ σωτηρία. Κι ὅλα αὐτὰ δωρεάν. Χωρὶς ἐμεῖς νὰ προσφέρουμε τίποτε. Αὐτὸ ὅμως συνεπάγεται κάποια οὐσιαστικὴ ὑποχρέωση γιὰ μᾶς. Κι αὐτὸ μᾶς ἀναφέρει στὴ συνέχεια ὁ ἀπόστολος Παῦλος.
2. Τί κάνουμε ἐμεῖς
Βέβαια, τὴ δυνατότητα τῆς σωτηρίας μᾶς τὴν προσφέρει ἐξ ὁλοκλήρου ἡ Χάρις καὶ ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ. «Θεοῦ τὸ δῶρον». Εἶναι δωρεὰ τοῦ Θεοῦ. Ὡστόσο ἐμεῖς καλούμαστε νὰ ἀποδεχθοῦμε αὐτὴ τὴ δωρεά. Γι’ αὐτὸ κι ὁ ἅγιος Ἀπόστολος λέει: «χάριτί ἐστε σεσωσμένοι διὰ τῆς πίστεως». Ἡ πίστη μας στὸν Κύριο Ἰησοῦ ὡς Σωτήρα καὶ Λυτρωτὴ ἀποτελεῖ τὴ δική μας ἐλεύθερη ἀποδοχὴ τοῦ ἔργου τῆς σωτηρίας.
Καὶ πάλι ὅμως νὰ μὴν ξεχνοῦμε ὅτι ἡ σωτηρία μας εἶναι δῶρο τοῦ Θεοῦ, ὄχι συνέπεια τῶν δικῶν μας καλῶν ἔργων, γιὰ τὰ ὁποῖα θὰ μπορούσαμε νὰ καυχηθοῦμε.
Τὰ καλὰ ἔργα εἶναι ὁ καρπὸς τῆς συμμετοχῆς μας στὴ ζωὴ τοῦ Χριστοῦ. Διότι ὡς ἄνθρωποι, ἀλλὰ προπάντων ὡς ἀναγεννημένοι Χριστιανοί, εἴμαστε δημιουργήματα τοῦ Θεοῦ, «κτισθέντες ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ ἐπὶ ἔργοις ἀγαθοῖς»· ἡ ἀναδημιουργία καὶ ἡ ἀναγέννησή μας ἔγινε ἀπὸ τὸν Θεὸ γιὰ νὰ μένουμε ἐνωμένοι μὲ τὸν Κύριο Ἰησοῦ Χριστὸ καὶ νὰ κάνουμε καλὰ ἔργα, γιὰ τὰ ὁποῖα μᾶς προετοίμασε ὁ Θεός, ὥστε νὰ πορευθοῦμε καὶ νὰ ζήσουμε τὴν ὑπόλοιπη ζωὴ μας μ’ αὐτά.
Ὥστε λοιπὸν δὲν μᾶς ἀναγέννησε ὁ Θεὸς γιὰ νὰ συνεχίσουμε νὰ ζοῦμε τὴ ζωὴ τῆς ἁμαρτίας. Δὲν μᾶς προσέφερε τὴ Χάρι καὶ τὴν ἀπολύτρωση γιὰ νὰ παραμένουμε αἰχμάλωτοι τῶν παθῶν καὶ τῶν κακῶν ἐπιθυμιῶν μας. Ὁ πανάγαθος Θεὸς μᾶς καλεῖ σὲ ζωὴ ἀρετῆς καὶ ἁγιότητος. Μᾶς καλεῖ νὰ ζοῦμε μὲ δικαιοσύνη καὶ εἰλικρίνεια, μὲ ἀγάπη καὶ ἐλεημοσύνη, μὲ σωφροσύνη καὶ ἐγκράτεια, μὲ προσευχὴ καὶ μετάνοια. Αὐτὰ τὰ καλὰ ἔργα εἶναι ἡ ἐπισφράγιση τῆς πίστεως, ἡ ἐγγύηση ὅτι πράγματι ἀποδεχόμαστε τὴ Χάρι ποὺ Ἐκεῖνος μᾶς προσφέρει γιὰ τὴ σωτηρία μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου