Για τον άπιστο, ο φόβος Θεού είναι ο φόβος της κρίσης του Θεού και αιώνιος θάνατος, που είναι αιώνιος χωρισμός από το Θεό (Λουκάς 12:5, Εβραίους 10:31). Για το πιστό, ο φόβος Θεού είναι κάτι τελείως διαφορετικό. Ο φόβος του πιστού είναι ευλάβεια προς το Θεό. Το εδάφιο στην προς Εβραίους 12:28-29 είναι μια καλή περιγραφή αυτού:
«Γι' αυτό, παραλαμβάνοντας μια ασάλευτη βασιλεία, ας κρατάμε τη χάρη, διαμέσου τής οποίας να λατρεύουμε ευάρεστα τον Θεό, με σεβασμό και ευλάβεια. Επειδή, ο Θεός μας είναι φωτιά που κατατρώει». Αυτή η ευλάβεια και ο σεβασμός είναι ακριβώς τι σημαίνει φόβος Θεού για τους Χριστιανούς. Αυτό είναι ένα κίνητρο για μας, να παραδοθούμε στο Δημιουργό του Σύμπαντος.
Στο εδάφιο στις Παροιμίες 1:7 δηλώνει, «Αρχή σοφίας είναι ο φόβος τού Κυρίου.» Μέχρι να καταλάβουμε ποιος είναι ο Θεός και να αναπτύξουμε έναν ευλαβή φόβο γι΄ Αυτόν, δεν μπορούμε να έχουμε αληθινή σοφία. Η αληθινή σοφία έρχεται μόνο με την αντίληψη του ποιος είναι ο Θεός και ότι είναι άγιος και δίκαιος.
Στα εδάφια του Δευτερονομίου 10:12, 20-21 αναφέρει, «Και τώρα, Ισραήλ, τι ζητάει από σένα ο Κύριος ο Θεός σου, παρά να φοβάσαι τον Κύριο τον Θεό σου, να περπατάς σε όλους τους δρόμους του, και να τον αγαπάς, και να λατρεύεις τον Κύριο το Θεό σου με ολόκληρη την καρδιά σου, και με ολόκληρη την ψυχή σου. Θα φοβάσαι τον Κύριο τον Θεό σου• αυτόν θα λατρεύεις, και σ' αυτόν θα είσαι προσηλωμένος, και στο όνομά του θα ορκίζεσαι. Αυτός είναι το καύχημά σου, κι αυτός είναι ο Θεός σου, που έκανε για σένα αυτά τα μεγάλα και τρομερά, που είδαν τα μάτια σου.» Ο φόβος Θεού είναι η βάση του περπατήματός μας στους δρόμους Του, να Τον υπηρετούμε και ναι, να Τον αγαπάμε.
Κάποιοι επαναπροσδιορίζουν το φόβο Θεού για τους πιστούς ως «σεβασμό» προς Αυτόν. Παρόλο, που ο σεβασμός περιλαμβάνεται στην έννοια του φόβου Θεού, υπάρχει κάτι παραπάνω σ΄ αυτό. Ο βιβλικός φόβος Θεού, για το πιστό, συμπεριλαμβάνει κατανόηση του πόσο ο Θεός μισεί την αμαρτία και να φοβάται την κρίση Του στην αμαρτία – ακόμα και εντός της ζωής ενός πιστού. Τα εδάφια στην προς Εβραίους 12:5-11 περιγράφουν την πειθαρχία του Θεού στο πιστό. Παρόλο που γίνεται με αγάπη (Εβραίους 12:6), εξακολουθεί να είναι ένα φοβερό πράγμα. Ως παιδιά, ο φόβος της πειθαρχίας από τους γονείς μας, χωρίς αμφιβολία απέτρεψε κάποιες κακές πράξεις. Το ίδιο πράγμα πρέπει να ισχύει στην σχέση μας με το Θεό. Πρέπει να φοβόμαστε την πειθαρχία Του, και γι΄ αυτό να επιδιώκουμε να ζούμε τις ζωές μας με τέτοιο τρόπο που να Τον ευχαριστεί.
Οι πιστοί δεν πρέπει να φοβούνται το Θεό. Δεν έχουμε κανένα λόγο να Τον φοβόμαστε. Έχουμε την υπόσχεσή Του ότι τίποτα δεν μπορεί να μας χωρίσει από την αγάπη Του (Ρωμαίους 8:38-39). Έχουμε την υπόσχεσή Του ότι ποτέ δεν θα μας αφήσει ούτε θα μας εγκαταλείψει (Εβραίους 13:5). Φόβος Θεού σημαίνει να έχουμε τέτοια ευλάβεια γι΄ Αυτόν που να έχει μεγάλη επίδραση στο τρόπο που ζούμε τις ζωές μας. Φόβος Θεού είναι να σεβόμαστε Αυτόν, να υπακούμε Αυτόν, να υποτασσόμαστε στην πειθαρχία Του και να λατρεύουμε Αυτόν με ευλάβεια.
«Γι' αυτό, παραλαμβάνοντας μια ασάλευτη βασιλεία, ας κρατάμε τη χάρη, διαμέσου τής οποίας να λατρεύουμε ευάρεστα τον Θεό, με σεβασμό και ευλάβεια. Επειδή, ο Θεός μας είναι φωτιά που κατατρώει». Αυτή η ευλάβεια και ο σεβασμός είναι ακριβώς τι σημαίνει φόβος Θεού για τους Χριστιανούς. Αυτό είναι ένα κίνητρο για μας, να παραδοθούμε στο Δημιουργό του Σύμπαντος.
Στο εδάφιο στις Παροιμίες 1:7 δηλώνει, «Αρχή σοφίας είναι ο φόβος τού Κυρίου.» Μέχρι να καταλάβουμε ποιος είναι ο Θεός και να αναπτύξουμε έναν ευλαβή φόβο γι΄ Αυτόν, δεν μπορούμε να έχουμε αληθινή σοφία. Η αληθινή σοφία έρχεται μόνο με την αντίληψη του ποιος είναι ο Θεός και ότι είναι άγιος και δίκαιος.
Στα εδάφια του Δευτερονομίου 10:12, 20-21 αναφέρει, «Και τώρα, Ισραήλ, τι ζητάει από σένα ο Κύριος ο Θεός σου, παρά να φοβάσαι τον Κύριο τον Θεό σου, να περπατάς σε όλους τους δρόμους του, και να τον αγαπάς, και να λατρεύεις τον Κύριο το Θεό σου με ολόκληρη την καρδιά σου, και με ολόκληρη την ψυχή σου. Θα φοβάσαι τον Κύριο τον Θεό σου• αυτόν θα λατρεύεις, και σ' αυτόν θα είσαι προσηλωμένος, και στο όνομά του θα ορκίζεσαι. Αυτός είναι το καύχημά σου, κι αυτός είναι ο Θεός σου, που έκανε για σένα αυτά τα μεγάλα και τρομερά, που είδαν τα μάτια σου.» Ο φόβος Θεού είναι η βάση του περπατήματός μας στους δρόμους Του, να Τον υπηρετούμε και ναι, να Τον αγαπάμε.
Κάποιοι επαναπροσδιορίζουν το φόβο Θεού για τους πιστούς ως «σεβασμό» προς Αυτόν. Παρόλο, που ο σεβασμός περιλαμβάνεται στην έννοια του φόβου Θεού, υπάρχει κάτι παραπάνω σ΄ αυτό. Ο βιβλικός φόβος Θεού, για το πιστό, συμπεριλαμβάνει κατανόηση του πόσο ο Θεός μισεί την αμαρτία και να φοβάται την κρίση Του στην αμαρτία – ακόμα και εντός της ζωής ενός πιστού. Τα εδάφια στην προς Εβραίους 12:5-11 περιγράφουν την πειθαρχία του Θεού στο πιστό. Παρόλο που γίνεται με αγάπη (Εβραίους 12:6), εξακολουθεί να είναι ένα φοβερό πράγμα. Ως παιδιά, ο φόβος της πειθαρχίας από τους γονείς μας, χωρίς αμφιβολία απέτρεψε κάποιες κακές πράξεις. Το ίδιο πράγμα πρέπει να ισχύει στην σχέση μας με το Θεό. Πρέπει να φοβόμαστε την πειθαρχία Του, και γι΄ αυτό να επιδιώκουμε να ζούμε τις ζωές μας με τέτοιο τρόπο που να Τον ευχαριστεί.
Οι πιστοί δεν πρέπει να φοβούνται το Θεό. Δεν έχουμε κανένα λόγο να Τον φοβόμαστε. Έχουμε την υπόσχεσή Του ότι τίποτα δεν μπορεί να μας χωρίσει από την αγάπη Του (Ρωμαίους 8:38-39). Έχουμε την υπόσχεσή Του ότι ποτέ δεν θα μας αφήσει ούτε θα μας εγκαταλείψει (Εβραίους 13:5). Φόβος Θεού σημαίνει να έχουμε τέτοια ευλάβεια γι΄ Αυτόν που να έχει μεγάλη επίδραση στο τρόπο που ζούμε τις ζωές μας. Φόβος Θεού είναι να σεβόμαστε Αυτόν, να υπακούμε Αυτόν, να υποτασσόμαστε στην πειθαρχία Του και να λατρεύουμε Αυτόν με ευλάβεια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου