Και αυτή την Κυριακή συνεχίζεται η ανάγνωση των ευαγγελικών περικοπών από το Κατά Λουκά ευαγγέλιο. Το σημερινό απόσπασμα δεν αναφέρεται στην διήγηση κάποιας παραβολής την οποία εκφώνησε ο Ιησούς, όπως τις προηγούμενες Κυριακές. Αλλά, περιγράφει ένα πραγματικό περιστατικό, όπου ένας άρχοντας των Ιουδαίων Τον ρώτησε τι χρειάζεται να πράξει για να γίνει κληρονόμος της αιώνιας ζωής. Στη συνέχεια της διαλογικής συζήτησης που αναπτύσσει ο Κύριος με τον ευσεβή νέο για την απόκτηση της ουράνιου βασιλείας, με όμορφο και διακριτικό τρόπο του επισημαίνει ότι η τυπική μόνο τήρηση των Δέκα Εντολών και των λοιπών Νομικών Διατάξεων δεν αρκούν για τη σωτηρία μας.
Με τα λόγια αυτά, ήθελε να Του επιστήσει την προσοχή, να μην παρασυρθεί από την υπερηφάνεια για τον εαυτό του, όπως οι Φαρισαίοι, οι οποίοι θεωρούσαν τους εαυτούς τους σωσμένους ως γνήσιοι τηρητές του Νόμου περιφρονώντας τους υπολοίπους ως αμαρτωλούς και ανάξιους για να σωθούν. Αυτή την υπερήφανη στάση κατακρίνει ο Ιησούς Χριστός στην παραβολή του Τελώνου και του Φαρισαίου, την οποία διασώζει, επίσης, το Ευαγγέλιο του αποστόλου Λουκά. Να υπενθυμίσουμε σε αυτό το σημείο, ότι ο νομομαθής άρχοντας απευθύνθηκε στο Χριστό αποκαλώντας τον Αγαθό Διδάσκαλο. Τότε, Εκείνος τον επιτίμησε λέγοντάς του ότι η ιδιότητα του Αγαθού ανήκει αποκλειστικά στο Θεό, δείχνοντας με αυτό τον τρόπο τη θέση που έχουν οι διδάσκαλοι και ερμηνευτές του Μωσαϊκού Νόμου κατά την Θεία αντίληψη. Δηλαδή, και η άρχουσα θρησκευτική τάξη των Εβραίων ήταν υποχρεωμένη, όπως όλο το ανθρώπινο γένος το οποίο εξέπεσε του Παραδείσου, να αγωνισθεί για την εφαρμογή των θείων προσταγών. Η κατοχή της γνώσης του περιεχομένου της Παλαιάς Διαθήκης δεν τους εξασφάλιζε την δικαίωσή τους χωρίς την εφαρμογή του.
Εν συνεχεία, ο Κύριος Ημών Ιησούς Χριστός του αποκαλύπτει ότι για τη σωτηρία του ιδίου και διαχρονικά όλων μας απαραίτητη είναι η απαλλαγή από τα πάθη μας. Ο πλούσιος της διήγησής μας χρειαζόταν να θεραπευθεί από το πάθος της φιλαργυρίας. Δεν αρκούσε μόνο η μερική τήρηση των Εντολών του Θεού, αλλά ήταν αναγκαίο για την ολοκληρωτική του αφιέρωση στο πνεύμα της διδασκαλίας του Θείου Λόγου, να διευθετούσε σωστά την περιουσία του, πουλώντας την, και το αντίτιμό της να το πρόσφερε στους φτωχούς, ώστε να απολαμβάνει αιωνίως τους ουράνιους θησαυρούς. Δυστυχώς, όμως έφυγε κατησχυμένος, ενώ είχε προσέλθει πεπεισμένος ότι ήταν σωσμένος. Αποχώρησε λυπημένος, διότι δεν ήθελε να αποχωρισθεί τα υλικά αγαθά του για να κερδίσει τα πνευματικά, ούτε διανοήθηκε να ζητήσει τη θεία χάρη για την εξάλειψη του πάθους του. Με την απάντηση που του έδωσε ο Υιός και Λόγος του Θεού στην ερώτησή του για το πώς μπορεί να αποκτήσει την ουράνιο βασιλεία και με τη φανέρωση της αδυναμίας του νέου να αποχωρισθεί το βιός του, απέδειξε ότι ως Θεάνθρωπος είναι ο πραγματικά Αγαθός Διδάσκαλος, ο οποίος Σαρκώθηκε για να θυσιασθεί για τα απολωλότα παιδιά Του.
Συνδέοντας τα παραπάνω με την δική μας πνευματική κατάσταση, παραδειγματιζόμαστε για το πώς και εμείς ως πραγματικά μέλη της Εκκλησίας του Χριστού πρέπει να μετέχουμε στη μυστηριακή της ζωή, για να οδηγηθούμε στην κατά χάρη κοινωνία με το Τριαδικό Θεό. Ιδιαίτερα, στο ιερό μυστήριο της εξομολογήσεως οφείλουμε να προσερχόμαστε με διάθεση της ειλικρινούς μετάνοιας εξομολογούμενοι στον πνευματικό όλα τα αμαρτήματα μας. Ώστε, με την καθοδήγησή του και την αδιάκοπη προσευχή, με τη μελέτη της Αγίας Γραφής και τα υπόλοιπα ιερά κείμενα της Ορθόδοξης Θεολογίας να συνεχίσουμε τον πνευματικό μας αγώνα για την κάθαρση από τα πάθη μας. Με τη χάρη του Αγίου Πνεύματος και την συνειδητή μετοχή μας στο μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας, μεταλαμβάνοντας το Σώμα και το Αίμα του Κυρίου, συνεχίζουμε την πορεία μας προς την αιώνιο ζωή στην ουράνια βασιλεία.
Αγαπητοί μου αδελφοί, καθώς διανύουμε την περίοδο της Τεσσαρακοστής προετοιμαζόμενοι να υποδεχθούμε την εορτή των Χριστουγέννων, ας εντείνουμε την προσπάθεια για την απαλλαγή μας από τις αμαρτωλές σκέψεις και πράξεις, για να αξιωθούμε την εν Χριστώ σωτηρία μας. Σε αυτό τον επίπονο αγώνα μας να μην απελπιζόμαστε όπως ο πλούσιος άρχοντας της ευαγγελικής διήγησης, αλλά να ενθυμούμαστε ότι ανήκουμε, ως βαπτισμένα μέλη, στο Σώμα της Εκκλησίας, με Κεφαλή το Χριστό, τον Μονογενή Υιό και Λόγο του Θεού Πατρός, και δια των δωρεών του Αγίου Πνεύματος θεραπεύονται οι ανθρώπινες αδυναμίες μας και μας δίνεται η κατά χάρη δυνατότητα να καταστούμε κληρονόμοι της αιωνίου ζωής. Αμήν.
π. Ν.Ρ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου