Ἡ ἐποχή μας, εἶναι μία ἐποχὴ ποὺ κυριαρχεῖται ὅλο καὶ πιὸ πολὺ ἀπὸ τὶς μηχανές. Ἡ χρήση τῆς τεχνολογία εἶναι καλὴ καὶ εὐλογημένη, ὅμως δυστυχῶς πολλοὶ ἄνθρωποι εἶναι τόσο ἀπασχολημένοι «μιλώντας» στοὺς ὑπολογιστές τους, ὥστε ἔχουν ὅλο καὶ λιγότερο χρόνο νὰ συζητήσουν μεταξύ τους.
Ἀντιμέτωποι μὲ μία τέτοια ἀπανθρωποποιητικὴ τάση, ὑφίσταται γιὰ μᾶς, ὡς ὀρθοδόξους καὶ ὡς χριστιανούς, μία ἐπείγουσα ἀνάγκη νὰ διακηρύξουμε τὴν ὑπέρτατη σημασία τῶν ἄμεσων σχέσεων, πρόσωπο μὲ πρόσωπο.
Εἶμαι οὐσιαστικὰ πρόσωπο ὅταν συναντῶ τοὺς ἄλλους, ὅταν εἰσέρχομαι σὲ διάλογο μαζί τους, ὅταν τοὺς κοιτάω στὰ μάτια καὶ τοὺς ἐπιτρέπω νὰ κοιτάξουν τὰ δικά μου.
Μὲ ἄλλα λόγια, σήμερα, περισσότερο ἀπὸ κάθε ἄλλη φορᾶ, εἶναι ζωτικῆς σημασίας ἡ ἀπόδοση ἔμφασης στὴν ἀξία τῆς φιλίας καὶ τῆς προσωπικῆς ἀγάπης. Μόνο τα πρόσωπα εἶναι ἱκανὰ γιὰ ἀγάπη: μπορεῖ νὰ ἀγαπᾶς τὸν ὑπολογιστή σου, ἀλλὰ ὁ ὑπολογιστής σου δὲν σὲ ἀγαπᾶ.
Δὲν πρέπει νὰ ἐπιτρέψουμε ὥστε τὰ πρόσωπα, μὲ τὴν ἐκπληκτικὴ ἱκανότητά τους γιὰ ἀμοιβαία στοργὴ καὶ ἀγάπη, νὰ ἐπισκιαστοῦν καὶ νὰ καταποθοῦν ἀπὸ τὶς μηχανές.
ἀπὸ τὸ βιβλίο: Ἡ Ὀρθόδοξη Θεολογία στὸν 21ο αἰώνα ἔκδ. : ΙΝΔΙΚΤΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου