Ἡ μεγάλη εὐκαιρία

Ὁ ἀπόστολος Παῦλος στὴ σημερινὴ ἀποστολικὴ περικοπὴ γράφει πρὸς τοὺς Κολασσαεῖς καὶ τοὺς ἀπευθύνει πολύτιμες νουθεσίες σχετικὰ μὲ τὴ συμπεριφορά τους πρὸς τοὺς ἐκτὸς τῆς Ἐκκλησίας ἀνθρώπους: «Ἐν σοφίᾳ περιπατεῖτε πρὸς τοὺς ἔξω, τὸν καιρὸν ἐξαγοραζόμενοι». Νὰ συμπεριφέρεσθε δηλαδὴ μὲ σύνεση στοὺς ἀνθρώπους ποὺ εἶναι ἔξω ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία, ἀξιοποιώντας τὶς εὐκαιρίες ποὺ σᾶς παρουσιάζονται γιὰ νὰ κάνετε τὸ καλό. Νὰ ἁρπάζετε ὅλες τὶς εὐκαιρίες ποὺ σᾶς δίνονται γιὰ νὰ ἐργάζεσθε τὸ ἀγαθό.

Οἱ ἄνθρωποι συχνὰ ἀναζητοῦν εὐκαιρίες γιὰ νὰ κάνουν κάποια ἔξυπνη ἐπένδυση καὶ νὰ αὐξήσουν τὰ χρήματά τους, ἢ γιὰ νὰ ἀποκτήσουν κάποιο ἀκίνητο σὲ τιμὴ εὐκαιρίας, ὅ­πως λένε, ἢ ψάχνουν γιὰ κάποια εὐκαιρία ὥστε νὰ ἐξελιχθοῦν ἐπαγγελματικά. Ἔχουν τότε τεταμένη τὴν προσ­οχή τους, ἀνοικτὰ τὰ μάτια τους γιὰ νὰ μὴ χάσουν τὴν εὐκαιρία.

Ἀντίστοιχη ἐπαγρύπνηση πρέπει νὰ δείχνουμε καὶ οἱ πιστοί. Νὰ μὴν ξεγελιόμαστε ἀπὸ τὶς δῆθεν ἐπείγουσες ὑποχρεώσεις καὶ ἐργασίες μας καὶ ἀναβάλλουμε γιὰ ἀργότερα τὴ φροντίδα τῆς ψυχῆς μας. Δὲν γνωρίζουμε μὲ βε­βαιότητα ἂν θὰ ἔλθει αὐτὸ τὸ ἀργότερα. Δὲν μᾶς ἐγγυᾶται κανεὶς ὅτι θὰ ἔχουμε κι ἄλλες εὐκαιρίες αὔριο ἢ τοῦ χρόνου. Ἡ πιὸ ἐπείγουσα ἐργασία μας εἶναι ἡ ἑτοιμασία τῆς ψυχῆς μας γιὰ τὴν αἰωνιότητα.

Αὐτὸς λοιπὸν εἶναι ὁ κατάλληλος καιρός: ἡ παρούσα ζωή· τὰ λίγα ἢ τὰ περισσότερα χρόνια ποὺ θὰ ζήσει ὁ καθένας μας στὴ γῆ αὐτὴ καὶ μὲ τὰ ὁποῖα μπορεῖ νὰ ἐξαγοράσει τὸν οὐρανό, τὴν αἰωνιότητα. Αὐτὸς ὁ καιρὸς μᾶς προσ­φέρεται. Αὐτὴ εἶναι ἡ μεγάλη εὐκαιρία τῆς ζωῆς μας!

2. Λόγια χαριτωμένα

Ὁ θεόπνευστος Ἀπόστολος στὴ συν­έχεια τῆς περικοπῆς προσθέτει μία ἀ­κόμη σημαντικότατη συμβουλή: «Ὁ λό­­γος ὑμῶν πάντοτε ἐν χάριτι, ἅλατι ἠρτυμένος». Ὁ λόγος σας νὰ εἶναι πάν­τοτε χαριτωμένος, ἀρτυμένος μὲ τὸ ἁλάτι τῆς συνέσεως, ὥστε νὰ εἶναι πάν­τοτε εὐχάριστος καὶ ποτὲ βρώμικος καὶ ἀποκρουστικός.

Ὅπως τὸ ἁλάτι κάνει νόστιμο καὶ εὐ­χάριστο στὴ γεύση ἕνα φαγητό, ἔτσι καὶ τὰ λόγια μας, ὅταν εἶναι ἀρτυμένα μὲ τὸ πνευματικὸ ἁλάτι τῆς ἀρετῆς, τότε θὰ ἀποπνέουν Χάρι σὲ ὅσους μᾶς ἀκοῦν. Θὰ μεταδίδουν χαρὰ καὶ εἰρήνη στοὺς γύρω μας.

Παράδειγμά μας καὶ σὲ αὐτὸ εἶναι ὁ Κύριός μας Ἰησοῦς Χριστός. «Ἐθαύμαζον ἐπὶ τοῖς λόγοις τῆς χάριτος τοῖς ἐκπορευομένοις ἐκ τοῦ στόματος αὐ­τοῦ», μᾶς πληροφορεῖ τὸ ἱερὸ Εὐαγγέλιο (Λουκ. δ΄ 22). Δηλαδή, ὅσοι Τὸν ἄκουγαν, θαύμαζαν γιὰ τὰ λόγια ποὺ ἔβγαιναν ἀπὸ τὸ στόμα του καὶ ἦταν γεμάτα μὲ θεία Χάρι καὶ γλυκύτητα.

Τέτοια νὰ εἶναι καὶ τὰ δικά μας λόγια. Ποτὲ ὑποκριτικά, ὑβριστικά, ὑποτιμητικὰ γιὰ τοὺς ἄλλους, κενόδοξα ἢ βλάσ­φημα. Οὔτε λόγια ποὺ μολύνουν τὴν ψυχή μας καὶ τὸ περιβάλλον μας. Ἀλλὰ πάντοτε λόγια εὐγενικά, οἰκοδομητικά, παρηγορητικὰ καὶ ἐνισχυτικὰ γιὰ τοὺς συνανθρώπους μας. Λόγια ποὺ θὰ ἐκφράζουν τὴν ἀλήθεια μὲ ἀγάπη.

3. «Λουκᾶς ὁ ἀγαπητὸς»

Ὁ θεῖος Ἀπόστολος ἀναφέρει στὴν περικοπὴ καὶ ἀρκετὰ ὀνόματα συνεργατῶν του ποὺ βρίσκονταν τότε μαζί του στὴ Ρώμη, ὅπου ὁ ἴδιος ἦταν φυλακισμένος, καὶ τοῦ ἔδειχναν τὴν ἀγάπη καὶ τὴν ἀφοσίωσή τους. Στὰ ὀνόματα αὐτὰ ξεχωρίζουμε τὸν σήμερα ἑορταζόμενο ἅγιο εὐαγγελιστὴ Λουκᾶ, τὸν ὁποῖο μάλιστα ὁ Ἀπόστολος ὀνομάζει ἀγαπητό. «Ἀσπάζεται ὑμᾶς Λουκᾶς ὁ ἰατρὸς ὁ ἀγαπητός», σημειώνει, καὶ ἡ ἀναφορά του αὐτὴ εἶναι ὁπωσδήποτε τὸ πιὸ τιμητικὸ ἐγκώμιο γιὰ τὸν Ἅγιο.

Ὁ ἱερὸς Εὐαγγελιστὴς ἀκολούθησε τὸν ἀπόστολο Παῦλο στὶς ἀποστολικὲς περιοδεῖες του. Κοπίασε, κακοπάθησε μαζί του καὶ ἔγινε προσωπικός του ἰατρός. Διδάχθηκε μάλιστα κοντὰ στὸν μεγάλο Ἀπόστολο καὶ τὴ δυσκολότερη ἐπιστήμη νὰ θεραπεύει ψυχὲς ἀπὸ τὶς πληγὲς ποὺ προκαλεῖ ἡ ἁμαρτία στὸν ἄνθρωπο. Μὲ τὰ θεόπνευστα συγ­γράμματά του ἀναδείχθηκε σπουδαῖος πνευ­ματικὸς ἰατρὸς ἀλλὰ καὶ πρῶτος ἱστορικὸς τῆς Ἐκκλησίας μας, καθὼς στὶς Πράξεις τῶν Ἀποστόλων κατέγραψε τὴ θαυμαστὴ πορεία τῆς πρώτης Ἐκκλησίας.

Θαυμάζουμε πράγματι τὴν ὑπέροχη μορφὴ τοῦ ἁγίου εὐαγγελιστοῦ Λουκᾶ. Ἡ ζωὴ καὶ ἡ προσφορά του ὅμως ἂς ἀποτελέσει παράδειγμα γιὰ ὅλους ἐμᾶς, ποὺ κάποτε ἀρκούμαστε σὲ τυπικὴ πνευ­­ματικὴ ζωή. Ἂς μᾶς ἐμπνεύσει νὰ ἔχουμε τὴν ἁγιότητα ὡς πρώτη καὶ βασικότερη ἐπιδίωξή μας καὶ ὕστερα ἀπὸ αὐτὴν κάθε ἄλλη ἐνασχόληση καὶ προσδοκία μας.