ΑΓΑΠΗ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΕΧΘΡΟΥΣ
Ὁ Κύριος στὸ ὄρος τῆς Γαλιλαίας παραδίδει στοὺς μαθητές του τὸν τέλειο νόμο τῆς Καινῆς Διαθήκης μὲ τὴν «ἐπὶ τοῦ ὄρους ὁμιλία» του. Καὶ συγκεφαλαιώνει μέσα σὲ λίγες λέξεις τὸ πνεῦμα τοῦ νέου νόμου του λέγοντας: Ὅπως θέλετε νὰ σᾶς συμπεριφέρονται οἱ ἄνθρωποι, ἔτσι νὰ τοὺς συμπεριφέρεσθε κι ἐσεῖς. Καὶ ἐξηγεῖ τὴν τόσο περιεκτικὴ αὐτὴ ἐντολή του. Ἐὰν ἀγαπᾶτε μόνον ἐκείνους ποὺ σᾶς ἀγαποῦν, ποιὰ ἀμοιβὴ σᾶς ἀνήκει ἀπὸ τὸν Θεό; Καμία. Διότι καὶ οἱ ἁμαρτωλοὶ τὸ ἴδιο κάνουν. Καὶ ἐὰν κάνετε τὸ καλὸ σ’ ἐκείνους ποὺ σᾶς εὐεργετοῦν, ποιὰ ἀνταμοιβὴ μπορεῖ νὰ ἔχετε ἀπὸ τὸν Θεό; Καμία. Διότι καὶ οἱ ἁμαρτωλοὶ ἔτσι ἐνεργοῦν. Καὶ ἐὰν δανείζετε σ’ ἐκείνους ἀπὸ τοὺς ὁποίους ἐλπίζετε νὰ πάρετε πίσω τὰ δανεικά, ποιὰ ἀνταπόδοση ἀπὸ τὸν Θεὸ σᾶς ἀνήκει; Καμία. Διότι καὶ οἱ ἁμαρτωλοὶ δανείζουν σὲ ἄλλους ἁμαρτωλοὺς γιὰ νὰ πάρουν πίσω ὁλόκληρο τὸ ποσὸ ποὺ δάνεισαν ἢ καὶ σὲ καιρὸ ἀνάγκης νὰ πάρουν κι αὐτοὶ ἴσα δάνεια. Ἐσεῖς ὅμως νὰ ἀγαπᾶτε τοὺς ἐχθρούς σας καὶ νὰ τοὺς εὐεργετεῖτε καὶ νὰ τοὺς δανείζετε, χωρὶς νὰ περιμένετε καμία ἀνταπόδοση ἀπὸ αὐτούς.
Στὸ τμῆμα αὐτὸ τῆς «ἐπὶ τοῦ ὄρους ὁμιλίας» του ὁ Κύριος κάνει μία σύγκριση ἀνάμεσα στὴν ψεύτικη ἀγάπη τοῦ κόσμου καὶ στὴν πραγματικὴ ἀγάπη ποὺ πρέπει νὰ ἔχουν οἱ μαθητές του. Καὶ ζητᾶ τὴν ἀνιδιοτελὴ ἀγάπη, καὶ ὄχι τὴν ψεύτικη συμφεροντολογικὴ ἀγάπη τοῦ κόσμου, ἡ ὁποία δὲν ἔχει πνευματικὴ ἀξία. Διότι ποιὰ ἀξία ἔχει νὰ κάνεις τὸ καλὸ ἐπειδὴ περιμένεις ἀνταπόδοση; Ἡ ἀγάπη ἀξίζει μόνο ὅταν τὴν κάνεις γιὰ τὸν Θεό, χωρὶς νὰ ὑπολογίζεις ποιὸς εἶναι ὁ ἀποδέκτης τῆς ἀγάπης σου. Ἡ ἀγάπη ποὺ ζητᾶ ὁ Χριστὸς πρέπει νὰ ἀγκαλιάζει ὅλους τοὺς ἀνθρώπους, ἀκόμη καὶ τοὺς δύστροπους, τοὺς ἄδικους, τοὺς ἐχθρούς. Βέβαια μία τέτοια ἀγάπη πρὸς τοὺς ἐχθροὺς μᾶς φαίνεται δύσκολη ἢ καὶ ἀκατόρθωτη. Πῶς νὰ ἀγαπήσουμε καὶ νὰ εὐεργετοῦμε κι αὐτοὺς ἀκόμη ποὺ μᾶς πληγώνουν, μᾶς ἀδικοῦν, μᾶς βρίζουν, μᾶς πολεμοῦν;
Ὅμως αὐτὸ εἶναι τὸ μέτρο τῆς ἀληθινῆς ἀγάπης, τὸ μέτρο τῆς τελειότητος. Σ’ αὐτὴν τὴν ὑψηλὴ κορυφὴ τῆς ἁγιότητος μᾶς καλεῖ ὁ Κύριος. Καὶ δὲν εἶναι αὐτὸ ἐξωπραγματικό. Τέτοια ἀγάπη ἔδειξαν ἀμέτρητοι ἅγιοι καὶ πιστοὶ τῆς Ἐκκλησίας μας. Ἡ ἀγάπη τους αὐτὴ ἦταν ποὺ ἐντυπωσίασε τὸν κόσμο καὶ ἄλλαξε τὸν κόσμο· ἦταν ἡ σφραγίδα τῆς γνησιότητός τους. Τέτοια ἀγάπη μᾶς ἔδειξε ὁ Κύριος, Ὁ ὁποῖος σταυρώθηκε γιὰ μᾶς ποὺ ἤμασταν ἀποστάτες καὶ ἐχθροί του καὶ ἀπὸ τὸ σταυρό του συγχώρησε τοὺς σταυρωτές του. Βέβαια ἡ ἀγάπη πρὸς τοὺς ἐχθροὺς δὲν εἶναι ἀνθρώπινο κατόρθωμα. Εἶναι δῶρο Θεοῦ, καὶ μόνο μὲ τὴ δική του Χάρη ἀποκτᾶται. Εἶναι μιὰ κατάσταση ὑπερκόσμια, ἅγια, ἀνώτερη καὶ ἀληθινή. Ἂν θέλουμε λοιπὸν κι ἐμεῖς νὰ τὴν ἀποκτήσουμε, θὰ πρέπει νὰ τὸ ζητᾶμε αὐτὸ καθημερινὰ ἀπὸ τὸν Θεὸ καὶ ἐμεῖς ταυτόχρονα νὰ ἀγωνιζόμαστε νὰ γίνουμε ἄνθρωποι τῆς ἀγάπης.
ΟΜΟΙΟΙ ΜΕ ΤΟΝ ΘΕΟ
Ἐὰν ἔχετε μιὰ τέτοια ἀγάπη, λέει ὁ Κύριος, θὰ εἶναι μεγάλη ἡ ἀμοιβή σας ἀπὸ τὸν Θεό. Θὰ γίνετε στὴ Βασιλεία τῶν οὐρανῶν παιδιὰ τοῦ ὑψίστου Θεοῦ, μὲ τὸν Ὁποῖο θὰ μοιάζετε πνευματικῶς. Διότι κι Αὐτὸς εἶναι εὐεργετικὸς στοὺς ἀνθρώπους, οἱ ὁποῖοι εἶναι πονηροὶ καὶ δείχνουν ἀχαριστία στὶς τόσες εὐεργεσίες του. Νὰ γίνεσθε λοιπὸν σπλαχνικοὶ πρὸς τὸν πλησίον καὶ συμπονετικοὶ στὶς δυστυχίες του καὶ στὶς ἀνάγκες του, ὅπως καὶ ὁ οὐράνιος πατέρας σας εἶναι εὔσπλαχνος καὶ ἐλεήμων πρὸς ὅλους.
Στὸ ἱερὸ αὐτὸ Κείμενο ὁ Κύριος μᾶς λέει ποιὰ εἶναι ἡ ἀμοιβὴ καὶ ἡ δωρεὰ αὐτῶν ποὺ θὰ δείχνουν μιὰ τέτοια ἀγάπη καὶ εὐσπλαχνία πρὸς ὅλους τοὺς συνανθρώπους τους. Σὲ ἄλλους Μακαρισμοὺς ὁ Κύριος ὑπόσχεται τὴ Βασιλεία του, τὴν κληρονομία τῆς γῆς καὶ τοῦ οὐρανοῦ, τὰ οὐράνια ἀγαθά του. Ἐδῶ ὅμως ὁ Κύριος δίνει τὴ μεγαλύτερη δωρεά. Ὅποιος μπορεῖ νὰ ἀγαπᾶ τοὺς ἐχθρούς του καὶ νὰ τοὺς εὐεργετεῖ, θὰ ἀποκτήσει τὴ μεγαλύτερη χάρη, θὰ φθάσει τὸ ὑψηλότερο σημεῖο ποὺ μπορεῖ νὰ ζήσει ὁ ἄνθρωπος. Ποιὸ εἶναι αὐτό; Μὲ τὴν ἀγάπη αὐτὴ ὁ ἄνθρωπος θὰ γίνει κατὰ χάριν θεός, υἱὸς τοῦ ὑψίστου Θεοῦ. Θὰ ἀποκτήσει τὰ θεϊκὰ χαρακτηριστικά. Καὶ ἐξηγοῦν οἱ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μας: Καμία ἄλλη ἀρετὴ δὲν μᾶς κάνει τόσο ὅμοιους μὲ τὸν Θεὸ ὅσο ἡ ἀγάπη καὶ ἡ συμπάθεια καὶ ἡ εὐσπλαχνία πρὸς τοὺς ἐχθρούς μας, πρὸς τοὺς πονηροὺς καὶ ἀχάριστους ἀνθρώπους. Αὐτὴ ἡ ἀγάπη μᾶς προσδίδει τὰ χαρακτηριστικὰ τοῦ Θεοῦ. Μᾶς κάνει κατὰ χάριν θεούς. Μποροῦμε νὰ τὸ ἐννοήσουμε αὐτό; Θὰ γίνουμε κάποια μέρα ὅμοιοι μὲ τὸν Θεό. Βέβαια ὅμοιοι στὴν οὐσία τοῦ Θεοῦ δὲν μποροῦμε νὰ γίνουμε. Θὰ γίνουμε ὅμως ὅμοιοι κατὰ χάριν στὰ θεϊκά του ἰδιώματα. Θὰ μᾶς πλουτίσει ὁ Θεὸς μὲ τὰ δικά του χαρακτηριστικά. Τί μεγαλύτερο μποροῦμε νὰ ποθήσουμε ἄραγε; Τί ἁγιότερο, τί ὑψηλότερο; Ἂς μάθουμε λοιπὸν νὰ ἀγαπᾶμε, καὶ ἡ ἀγάπη αὐτὴ θὰ μᾶς ἁγιάσει, θὰ μᾶς σώσει καὶ θὰ μᾶς δοξάσει.
Ὁ Κύριος στὸ ὄρος τῆς Γαλιλαίας παραδίδει στοὺς μαθητές του τὸν τέλειο νόμο τῆς Καινῆς Διαθήκης μὲ τὴν «ἐπὶ τοῦ ὄρους ὁμιλία» του. Καὶ συγκεφαλαιώνει μέσα σὲ λίγες λέξεις τὸ πνεῦμα τοῦ νέου νόμου του λέγοντας: Ὅπως θέλετε νὰ σᾶς συμπεριφέρονται οἱ ἄνθρωποι, ἔτσι νὰ τοὺς συμπεριφέρεσθε κι ἐσεῖς. Καὶ ἐξηγεῖ τὴν τόσο περιεκτικὴ αὐτὴ ἐντολή του. Ἐὰν ἀγαπᾶτε μόνον ἐκείνους ποὺ σᾶς ἀγαποῦν, ποιὰ ἀμοιβὴ σᾶς ἀνήκει ἀπὸ τὸν Θεό; Καμία. Διότι καὶ οἱ ἁμαρτωλοὶ τὸ ἴδιο κάνουν. Καὶ ἐὰν κάνετε τὸ καλὸ σ’ ἐκείνους ποὺ σᾶς εὐεργετοῦν, ποιὰ ἀνταμοιβὴ μπορεῖ νὰ ἔχετε ἀπὸ τὸν Θεό; Καμία. Διότι καὶ οἱ ἁμαρτωλοὶ ἔτσι ἐνεργοῦν. Καὶ ἐὰν δανείζετε σ’ ἐκείνους ἀπὸ τοὺς ὁποίους ἐλπίζετε νὰ πάρετε πίσω τὰ δανεικά, ποιὰ ἀνταπόδοση ἀπὸ τὸν Θεὸ σᾶς ἀνήκει; Καμία. Διότι καὶ οἱ ἁμαρτωλοὶ δανείζουν σὲ ἄλλους ἁμαρτωλοὺς γιὰ νὰ πάρουν πίσω ὁλόκληρο τὸ ποσὸ ποὺ δάνεισαν ἢ καὶ σὲ καιρὸ ἀνάγκης νὰ πάρουν κι αὐτοὶ ἴσα δάνεια. Ἐσεῖς ὅμως νὰ ἀγαπᾶτε τοὺς ἐχθρούς σας καὶ νὰ τοὺς εὐεργετεῖτε καὶ νὰ τοὺς δανείζετε, χωρὶς νὰ περιμένετε καμία ἀνταπόδοση ἀπὸ αὐτούς.
Στὸ τμῆμα αὐτὸ τῆς «ἐπὶ τοῦ ὄρους ὁμιλίας» του ὁ Κύριος κάνει μία σύγκριση ἀνάμεσα στὴν ψεύτικη ἀγάπη τοῦ κόσμου καὶ στὴν πραγματικὴ ἀγάπη ποὺ πρέπει νὰ ἔχουν οἱ μαθητές του. Καὶ ζητᾶ τὴν ἀνιδιοτελὴ ἀγάπη, καὶ ὄχι τὴν ψεύτικη συμφεροντολογικὴ ἀγάπη τοῦ κόσμου, ἡ ὁποία δὲν ἔχει πνευματικὴ ἀξία. Διότι ποιὰ ἀξία ἔχει νὰ κάνεις τὸ καλὸ ἐπειδὴ περιμένεις ἀνταπόδοση; Ἡ ἀγάπη ἀξίζει μόνο ὅταν τὴν κάνεις γιὰ τὸν Θεό, χωρὶς νὰ ὑπολογίζεις ποιὸς εἶναι ὁ ἀποδέκτης τῆς ἀγάπης σου. Ἡ ἀγάπη ποὺ ζητᾶ ὁ Χριστὸς πρέπει νὰ ἀγκαλιάζει ὅλους τοὺς ἀνθρώπους, ἀκόμη καὶ τοὺς δύστροπους, τοὺς ἄδικους, τοὺς ἐχθρούς. Βέβαια μία τέτοια ἀγάπη πρὸς τοὺς ἐχθροὺς μᾶς φαίνεται δύσκολη ἢ καὶ ἀκατόρθωτη. Πῶς νὰ ἀγαπήσουμε καὶ νὰ εὐεργετοῦμε κι αὐτοὺς ἀκόμη ποὺ μᾶς πληγώνουν, μᾶς ἀδικοῦν, μᾶς βρίζουν, μᾶς πολεμοῦν;
Ὅμως αὐτὸ εἶναι τὸ μέτρο τῆς ἀληθινῆς ἀγάπης, τὸ μέτρο τῆς τελειότητος. Σ’ αὐτὴν τὴν ὑψηλὴ κορυφὴ τῆς ἁγιότητος μᾶς καλεῖ ὁ Κύριος. Καὶ δὲν εἶναι αὐτὸ ἐξωπραγματικό. Τέτοια ἀγάπη ἔδειξαν ἀμέτρητοι ἅγιοι καὶ πιστοὶ τῆς Ἐκκλησίας μας. Ἡ ἀγάπη τους αὐτὴ ἦταν ποὺ ἐντυπωσίασε τὸν κόσμο καὶ ἄλλαξε τὸν κόσμο· ἦταν ἡ σφραγίδα τῆς γνησιότητός τους. Τέτοια ἀγάπη μᾶς ἔδειξε ὁ Κύριος, Ὁ ὁποῖος σταυρώθηκε γιὰ μᾶς ποὺ ἤμασταν ἀποστάτες καὶ ἐχθροί του καὶ ἀπὸ τὸ σταυρό του συγχώρησε τοὺς σταυρωτές του. Βέβαια ἡ ἀγάπη πρὸς τοὺς ἐχθροὺς δὲν εἶναι ἀνθρώπινο κατόρθωμα. Εἶναι δῶρο Θεοῦ, καὶ μόνο μὲ τὴ δική του Χάρη ἀποκτᾶται. Εἶναι μιὰ κατάσταση ὑπερκόσμια, ἅγια, ἀνώτερη καὶ ἀληθινή. Ἂν θέλουμε λοιπὸν κι ἐμεῖς νὰ τὴν ἀποκτήσουμε, θὰ πρέπει νὰ τὸ ζητᾶμε αὐτὸ καθημερινὰ ἀπὸ τὸν Θεὸ καὶ ἐμεῖς ταυτόχρονα νὰ ἀγωνιζόμαστε νὰ γίνουμε ἄνθρωποι τῆς ἀγάπης.
ΟΜΟΙΟΙ ΜΕ ΤΟΝ ΘΕΟ
Ἐὰν ἔχετε μιὰ τέτοια ἀγάπη, λέει ὁ Κύριος, θὰ εἶναι μεγάλη ἡ ἀμοιβή σας ἀπὸ τὸν Θεό. Θὰ γίνετε στὴ Βασιλεία τῶν οὐρανῶν παιδιὰ τοῦ ὑψίστου Θεοῦ, μὲ τὸν Ὁποῖο θὰ μοιάζετε πνευματικῶς. Διότι κι Αὐτὸς εἶναι εὐεργετικὸς στοὺς ἀνθρώπους, οἱ ὁποῖοι εἶναι πονηροὶ καὶ δείχνουν ἀχαριστία στὶς τόσες εὐεργεσίες του. Νὰ γίνεσθε λοιπὸν σπλαχνικοὶ πρὸς τὸν πλησίον καὶ συμπονετικοὶ στὶς δυστυχίες του καὶ στὶς ἀνάγκες του, ὅπως καὶ ὁ οὐράνιος πατέρας σας εἶναι εὔσπλαχνος καὶ ἐλεήμων πρὸς ὅλους.
Στὸ ἱερὸ αὐτὸ Κείμενο ὁ Κύριος μᾶς λέει ποιὰ εἶναι ἡ ἀμοιβὴ καὶ ἡ δωρεὰ αὐτῶν ποὺ θὰ δείχνουν μιὰ τέτοια ἀγάπη καὶ εὐσπλαχνία πρὸς ὅλους τοὺς συνανθρώπους τους. Σὲ ἄλλους Μακαρισμοὺς ὁ Κύριος ὑπόσχεται τὴ Βασιλεία του, τὴν κληρονομία τῆς γῆς καὶ τοῦ οὐρανοῦ, τὰ οὐράνια ἀγαθά του. Ἐδῶ ὅμως ὁ Κύριος δίνει τὴ μεγαλύτερη δωρεά. Ὅποιος μπορεῖ νὰ ἀγαπᾶ τοὺς ἐχθρούς του καὶ νὰ τοὺς εὐεργετεῖ, θὰ ἀποκτήσει τὴ μεγαλύτερη χάρη, θὰ φθάσει τὸ ὑψηλότερο σημεῖο ποὺ μπορεῖ νὰ ζήσει ὁ ἄνθρωπος. Ποιὸ εἶναι αὐτό; Μὲ τὴν ἀγάπη αὐτὴ ὁ ἄνθρωπος θὰ γίνει κατὰ χάριν θεός, υἱὸς τοῦ ὑψίστου Θεοῦ. Θὰ ἀποκτήσει τὰ θεϊκὰ χαρακτηριστικά. Καὶ ἐξηγοῦν οἱ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μας: Καμία ἄλλη ἀρετὴ δὲν μᾶς κάνει τόσο ὅμοιους μὲ τὸν Θεὸ ὅσο ἡ ἀγάπη καὶ ἡ συμπάθεια καὶ ἡ εὐσπλαχνία πρὸς τοὺς ἐχθρούς μας, πρὸς τοὺς πονηροὺς καὶ ἀχάριστους ἀνθρώπους. Αὐτὴ ἡ ἀγάπη μᾶς προσδίδει τὰ χαρακτηριστικὰ τοῦ Θεοῦ. Μᾶς κάνει κατὰ χάριν θεούς. Μποροῦμε νὰ τὸ ἐννοήσουμε αὐτό; Θὰ γίνουμε κάποια μέρα ὅμοιοι μὲ τὸν Θεό. Βέβαια ὅμοιοι στὴν οὐσία τοῦ Θεοῦ δὲν μποροῦμε νὰ γίνουμε. Θὰ γίνουμε ὅμως ὅμοιοι κατὰ χάριν στὰ θεϊκά του ἰδιώματα. Θὰ μᾶς πλουτίσει ὁ Θεὸς μὲ τὰ δικά του χαρακτηριστικά. Τί μεγαλύτερο μποροῦμε νὰ ποθήσουμε ἄραγε; Τί ἁγιότερο, τί ὑψηλότερο; Ἂς μάθουμε λοιπὸν νὰ ἀγαπᾶμε, καὶ ἡ ἀγάπη αὐτὴ θὰ μᾶς ἁγιάσει, θὰ μᾶς σώσει καὶ θὰ μᾶς δοξάσει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου