Σωφρόνιος Σαχάρωφ (Αρχιμανδρίτης)
Οι παρατηρήσεις της ψυχολογίας για τον άνθρωπο είναι αξιόλογες, διότι περιγράφουν ότι πέρα από την λογική υπάρχει και κάτι άλλο βαθύτερο. Όμως, οι ψυχολογικές αναλύσεις είναι παιδικές σε σχέση με την διδασκαλία των Πατέρων της Εκκλησίας. Καίτοι οι παρατηρήσεις της ψυχολογίας είναι αξιόλογες, εν τούτοις η μέθοδος θεραπείας που προσφέρει είναι πολύ άσχημη. Η ψυχανάλυση δεν θεραπεύει τον άνθρωπο, μάλλον τον συγχύζει περισσότερο.
***
Πρέπει να κάνουμε διάκριση μεταξύ νευρολογίας και ψυχολογίας. Οι νευρολόγοι προσφέρουν πολλά στην υγεία του σώματος, διότι δίνουν μερικά φάρμακα και ισορροπούν κοινωνικά τον άνθρωπο. Αλλά και αυτοί δεν θεραπεύουν, απλώς κατευνάζουν την ενέργεια του ανθρώπου. Η θεραπεία του ανθρώπου ξεκινά από την θεραπεία των λογισμών. Από την θεραπεία των λογισμών γίνεται η αλλαγή του σώματος. Έτσι, ναι μεν οι νευρολόγοι με τα φάρμακα ισορροπούν τον άνθρωπο, αλλά δεν τον θεραπεύουν.
***
Τόσα χρόνια στο Μοναστήρι μας εδώ στην Αγγλία δεν συνάντησα κάποιον που να θεραπεύθηκε με την ψυχανάλυση, καίτοι είναι ανεπτυγμένη στις δυτικές κοινωνίες. Όμως, πρέπει να είμαστε δίκαιοι, ότι δηλαδή οι νευρολόγοι -ιατροί, που δίνουν φάρμακα στους ασθενείς, είναι πιο ταπεινοί από τους ψυχαναλυτές και βοηθούν τους ανθρώπους να ισορροπήσουν κοινωνικά. Επίσης, βοηθούν και τους εντός της Εκκλησίας, όταν υπάρχουν προβλήματα νευρολογικής φύσεως, από διαφόρους λόγους.
***
Το πνευματικό πρόβλημα, δηλαδή η απομάκρυνση του ανθρώπου από τον Θεό, έχει συνέπειες και στο σώμα. Η ψυχή του ανθρώπου εύκολα προσανατολίζεται προς την νέα κατεύθυνση με την μετάνοια, το σώμα όμως, όταν έχη βλαφθή, αργεί να συντονισθή στην νέα κατάσταση. Εδώ ισχύει ο λόγος του Χριστού: «το μεν πνεύμα πρόθυμον, η δε σαρξ ασθενής». Σε αυτήν την κατάσταση, το σώμα, που έχει ταλαιπωρηθή από τις αμαρτίες, μπορεί να βοηθηθή με τα φάρμακα, αλλά η τελική θεραπεία θα προέλθη από την υγεία της ψυχής, με την Χάρη του Θεού.
***
Δυστυχώς, αυτοί που συγχέουν την πνευματική ζωή με την ψυχανάλυση έχουν θέσεις μέσα στην κοινωνία και η γνώμη τους ακούγεται περισσότερο.
***
Στον ψυχολογικά άρρωστο άνθρωπο δεν ασθενεί απλώς το λεγόμενο υποσυνείδητο, αλλά ο νους, που είναι ο οφθαλμός της ψυχής.
***
Όταν ακολουθούμε την πνευματική ζωή, δεν μας χρειάζεται η ψυχανάλυση. Σε κληρονομικά προβλήματα βοηθά η νευρολογία.
***
Η ψυχολογία των ψυχιάτρων έχει μια άλλη αίσθηση, σαφώς διαφορετική από την ορθόδοξη διδασκαλία, δηλαδή η ανθρωπολογία τους είναι διαφορετική.
***
Οι ψυχολόγοι ερευνούν τον άνθρωπο με τον άνθρωπο, δηλαδή με ανθρώπινες δυνατότητες. Αλλά έτσι οι άνθρωποι, βλέποντας την εσωτερική τους ακαθαρσία, απελπίζονται. Αντίθετα, όταν βλέπουμε την εσωτερική μας ακαθαρσία μέσα στο πνεύμα της κατανύξεως είναι διαφορετικά, γιατί δημιουργείται προσευχή με ελπίδα στον Χριστό.
***
Υπάρχει διαφορά μεταξύ ψυχολογίας και εν Χριστώ ζωής. Η ψυχολογία επιδιώκει να απαλλάξη τον άνθρωπο από τα συμπλέγματα ενοχής, ενώ στην εν Χριστώ ζωή βιώνουμε την οδύνη, τον πόνο λόγω της απομακρύνσεως από τον Θεό και δεν σταματούμε την μετάνοια έως ότου μεταμορφωθή αυτή η οδύνη.
***
Λυπάμαι για τους Πνευματικούς Πατέρες που ισχυρίζονται ότι δεν αρκεί η πνευματική ζωή, αλλά χρειάζεται και η ψυχολογία.
***
Η διαφορά μεταξύ ψυχολογικού και πνευματικού γεγονότος είναι διαφορά μεταξύ ανθρωπίνου και θείου. Τα πάντα στην πνευματική ζωή είναι καρπός ανθρωπίνης συνεργείας και θείας Χάριτος.
Οι παρατηρήσεις της ψυχολογίας για τον άνθρωπο είναι αξιόλογες, διότι περιγράφουν ότι πέρα από την λογική υπάρχει και κάτι άλλο βαθύτερο. Όμως, οι ψυχολογικές αναλύσεις είναι παιδικές σε σχέση με την διδασκαλία των Πατέρων της Εκκλησίας. Καίτοι οι παρατηρήσεις της ψυχολογίας είναι αξιόλογες, εν τούτοις η μέθοδος θεραπείας που προσφέρει είναι πολύ άσχημη. Η ψυχανάλυση δεν θεραπεύει τον άνθρωπο, μάλλον τον συγχύζει περισσότερο.
***
Πρέπει να κάνουμε διάκριση μεταξύ νευρολογίας και ψυχολογίας. Οι νευρολόγοι προσφέρουν πολλά στην υγεία του σώματος, διότι δίνουν μερικά φάρμακα και ισορροπούν κοινωνικά τον άνθρωπο. Αλλά και αυτοί δεν θεραπεύουν, απλώς κατευνάζουν την ενέργεια του ανθρώπου. Η θεραπεία του ανθρώπου ξεκινά από την θεραπεία των λογισμών. Από την θεραπεία των λογισμών γίνεται η αλλαγή του σώματος. Έτσι, ναι μεν οι νευρολόγοι με τα φάρμακα ισορροπούν τον άνθρωπο, αλλά δεν τον θεραπεύουν.
***
Τόσα χρόνια στο Μοναστήρι μας εδώ στην Αγγλία δεν συνάντησα κάποιον που να θεραπεύθηκε με την ψυχανάλυση, καίτοι είναι ανεπτυγμένη στις δυτικές κοινωνίες. Όμως, πρέπει να είμαστε δίκαιοι, ότι δηλαδή οι νευρολόγοι -ιατροί, που δίνουν φάρμακα στους ασθενείς, είναι πιο ταπεινοί από τους ψυχαναλυτές και βοηθούν τους ανθρώπους να ισορροπήσουν κοινωνικά. Επίσης, βοηθούν και τους εντός της Εκκλησίας, όταν υπάρχουν προβλήματα νευρολογικής φύσεως, από διαφόρους λόγους.
***
Το πνευματικό πρόβλημα, δηλαδή η απομάκρυνση του ανθρώπου από τον Θεό, έχει συνέπειες και στο σώμα. Η ψυχή του ανθρώπου εύκολα προσανατολίζεται προς την νέα κατεύθυνση με την μετάνοια, το σώμα όμως, όταν έχη βλαφθή, αργεί να συντονισθή στην νέα κατάσταση. Εδώ ισχύει ο λόγος του Χριστού: «το μεν πνεύμα πρόθυμον, η δε σαρξ ασθενής». Σε αυτήν την κατάσταση, το σώμα, που έχει ταλαιπωρηθή από τις αμαρτίες, μπορεί να βοηθηθή με τα φάρμακα, αλλά η τελική θεραπεία θα προέλθη από την υγεία της ψυχής, με την Χάρη του Θεού.
***
Δυστυχώς, αυτοί που συγχέουν την πνευματική ζωή με την ψυχανάλυση έχουν θέσεις μέσα στην κοινωνία και η γνώμη τους ακούγεται περισσότερο.
***
Στον ψυχολογικά άρρωστο άνθρωπο δεν ασθενεί απλώς το λεγόμενο υποσυνείδητο, αλλά ο νους, που είναι ο οφθαλμός της ψυχής.
***
Όταν ακολουθούμε την πνευματική ζωή, δεν μας χρειάζεται η ψυχανάλυση. Σε κληρονομικά προβλήματα βοηθά η νευρολογία.
***
Η ψυχολογία των ψυχιάτρων έχει μια άλλη αίσθηση, σαφώς διαφορετική από την ορθόδοξη διδασκαλία, δηλαδή η ανθρωπολογία τους είναι διαφορετική.
***
Οι ψυχολόγοι ερευνούν τον άνθρωπο με τον άνθρωπο, δηλαδή με ανθρώπινες δυνατότητες. Αλλά έτσι οι άνθρωποι, βλέποντας την εσωτερική τους ακαθαρσία, απελπίζονται. Αντίθετα, όταν βλέπουμε την εσωτερική μας ακαθαρσία μέσα στο πνεύμα της κατανύξεως είναι διαφορετικά, γιατί δημιουργείται προσευχή με ελπίδα στον Χριστό.
***
Υπάρχει διαφορά μεταξύ ψυχολογίας και εν Χριστώ ζωής. Η ψυχολογία επιδιώκει να απαλλάξη τον άνθρωπο από τα συμπλέγματα ενοχής, ενώ στην εν Χριστώ ζωή βιώνουμε την οδύνη, τον πόνο λόγω της απομακρύνσεως από τον Θεό και δεν σταματούμε την μετάνοια έως ότου μεταμορφωθή αυτή η οδύνη.
***
Λυπάμαι για τους Πνευματικούς Πατέρες που ισχυρίζονται ότι δεν αρκεί η πνευματική ζωή, αλλά χρειάζεται και η ψυχολογία.
***
Η διαφορά μεταξύ ψυχολογικού και πνευματικού γεγονότος είναι διαφορά μεταξύ ανθρωπίνου και θείου. Τα πάντα στην πνευματική ζωή είναι καρπός ανθρωπίνης συνεργείας και θείας Χάριτος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου