1. Ὁ ἔνδοξος Κριτὴς
Προφητικὸ εἶναι τὸ σημερινὸ ἱερὸ Εὐαγγέλιο. Ὁ Κύριος μᾶς ἀποκαλύπτει πῶς θὰ γίνει ἡ Δευτέρα Παρουσία καὶ ἡ παγκόσμια Κρίση. Διότι ὁ Κύριος Ἰησοῦς Χριστὸς θὰ ξαναέρθει στὴ γῆ. Ἡ ἔλευσή Του ὅμως αὐτή, ἡ Δευτέρα Παρουσία Του, θὰ διαφέρει ἀπὸ τὴν πρώτη καὶ ὡς πρὸς τὸν τρόπο καὶ ὡς πρὸς τὸν σκοπό της. Τὴν πρώτη φορὰ ἦρθε στὴ γῆ ταπεινὰ καὶ ἀθόρυβα. Γεννήθηκε μέσα στὸ σπήλαιο, ἔζησε φτωχικά, κήρυξε μετάνοια καὶ θυσιάστηκε πάνω στὸν Σταυρὸ γιὰ τὴ σωτηρία ὅλων τῶν ἀνθρώπων. Ἀντίθετα τὴ δεύτερη φορὰ ὁ Κύριος θὰ ἔρθει «ἐν τῇ δόξῃ αὐτοῦ». Χίλιες χιλιάδες καὶ μύριες μυριάδες ἀγγέλων θὰ Τὸν συνοδεύουν. Θὰ ἔρθει καὶ θὰ καθίσει «ἐπὶ θρόνου δόξης» γιὰ νὰ κρίνει, νὰ δικάσει τὸν κόσμο. «Καὶ πάλιν ἐρχόμενον μετὰ δόξης κρῖναι ζῶντας καὶ νεκρούς», ὁμολογοῦμε στὸ Σύμβολο τῆς Πίστεως.
Ὁ Χριστὸς θὰ ἔρθει ὡς Κριτὴς καὶ Δικαστής. Καὶ θὰ ἔρθει ξαφνικὰ σὰν τὴν ἀστραπὴ ποὺ βγαίνει στὴν ἀνατολὴ καὶ φαίνεται στὴ δύση (βλ. Ματθ. κδ΄ 27). Κανεὶς ἄνθρωπος δὲν μπορεῖ νὰ γνωρίζει τὸν ἀκριβὴ χρόνο τῆς ἐλεύσεώς Του. Ὅλοι μας ὅμως ἔχουμε χρέος νὰ ζοῦμε «ἐν εἰρήνῃ καὶ μετανοίᾳ» καὶ νὰ ζητοῦμε τὸ ἔλεος τοῦ Θεοῦ, γιὰ νὰ ἔχουμε «καλὴν ἀπολογίαν ἐπὶ τοῦ φοβεροῦ βήματος τοῦ Χριστοῦ».
2. Μὲ ποιὸ κριτήριο θὰ κρίνει
Εἶναι ἀξιοσημείωτο ὅτι τὸ βασικὸ κριτήριο μὲ τὸ ὁποῖο θὰ κρίνει ὁ Κύριος ὅλους τοὺς ἀνθρώπους εἶναι ἡ ἀγάπη. Αὐτὴ εἶναι τὸ κύριο γνώρισμα τῶν μαθητῶν τοῦ Χριστοῦ, καὶ μόνο ὅποιος ἔχει καλλιεργήσει τὴν ἀγάπη θὰ βρεῖ ἔλεος κατὰ τὴ φοβερὴ ἐκείνη ἡμέρα τῆς Κρίσεως. Εἶναι ἐπίσης χαρακτηριστικὸ ὅτι οἱ ἀπαριθμούμενες ἁμαρτίες αὐτῶν ποὺ τελικὰ καταδικάζονται εἶναι ὅλες ἁμαρτίες ἐκ παραλείψεως. Σημειώνει ὁ Μέγας Βασίλειος: Δὲν τοὺς κατηγορεῖ λέγοντας ὅτι σκοτώσατε ἢ ἁμαρτήσατε σαρκικὰ ἢ εἴπατε ψέματα ἢ ἀδικήσατε ἢ πράξατε κάτι ἄλλο ἀπαγορευμένο. Ἀλλὰ τί τοὺς λέγει; «Ὅτι τῶν ἀγαθῶν ἔργων ἠμελήσατε». Παραμελήσατε τὸ καθῆκον τῆς ἀγάπης. Δὲν δείξατε λίγη συμπόνια στὸν φτωχό, τὸν ἄστεγο, τὸν πεινασμένο, τὸν φυλακισμένο, τὸν ἀσθενή… Αὐτὴ ἡ ἀσπλαχνία σας θὰ σᾶς κρίνει.
Ἂς τὸ ὑπογραμμίσουμε κι ἐμεῖς αὐτό. Τὸ κλειδὶ ποὺ ἀνοίγει τὴν θύρα τοῦ Παραδείσου εἶναι ἡ ἀγάπη. Αὐτὸ εἶναι γιὰ τὸ ὁποῖο θὰ δώσουμε ὅλοι λόγο. Ἂς καλλιεργοῦμε λοιπὸν στὴν ψυχή μας τὴν ἀγάπη πρὸς ὅλους κι ἂς εἴμαστε πάντοτε πρόθυμοι στὰ ἔργα τῆς φιλανθρωπίας. Καὶ νὰ εἴμαστε βέβαιοι ὅτι ὁ φιλάνθρωπος Κύριος θὰ δείξει ἔλεος σὲ ὅσους ἔμαθαν στὴ ζωή τους νὰ εἶναι σπλαχνικοὶ καὶ ἐλεήμονες.
3. Ὁ Χριστὸς στὴ θέση τῶν «ἐλαχίστων»
Τὸ πιὸ ἐντυπωσιακὸ ὅμως σημεῖο τῆς εὐαγγελικῆς περικοπῆς εἶναι ἡ διαβεβαίωση τοῦ Κυρίου ὅτι κάθε πράξη ἀγάπης πρὸς τὸν πλησίον ἀναφέρεται κατ’ εὐθείαν στὸ πρόσωπό Του! Τὴν δέχεται Ἐκεῖνος. «Ἐφ᾿ ὅσον ἐποιήσατε ἑνὶ τούτων τῶν ἀδελφῶν μου τῶν ἐλαχίστων, ἐμοὶ ἐποιήσατε», λέγει. Καθετὶ ποὺ κάνατε σὲ ἕναν ἀπὸ τοὺς πτωχοὺς αὐτοὺς ἀδελφούς μου, τὸ κάνατε σὲ μένα.
Τί συγκλονιστικό! Ὁ Κύριος Ἰησοῦς τοποθετεῖ τὸν ἑαυτό Του στὴ θέση τοῦ πεινασμένου, τοῦ διψασμένου, τοῦ ξένου, τοῦ ρακένδυτου, τοῦ ἄρρωστου καὶ τοῦ φυλακισμένου! Ἀλήθεια ποιὸς μπορεῖ νὰ μείνει ἀδιάφορος κι ἀσυγκίνητος ὅταν ὁ ἴδιος ὁ Χριστὸς τοῦ ζητάει βοήθεια;! Ποιὸς μπορεῖ νὰ ἀντιμετωπίζει μὲ περιφρόνηση κάποιους ποὺ τοῦ φαίνονται ἀσήμαντοι ἄνθρωποι, ὅταν ὁ ἴδιος ὁ Κύριος βάζει τὸν ἑαυτό Του στὴ θέση αὐτῶν τῶν «ἐλαχίστων» καὶ μάλιστα τοὺς ὀνομάζει ἀδελφούς Του;
Ἂς μάθουμε λοιπὸν νὰ διακρίνουμε στὸ πρόσωπο τοῦ κάθε ἀνθρώπου τὴν εἰκόνα τοῦ Θεοῦ. Κι ἂς συνειδητοποιήσουμε τὴ μεγάλη ἀλήθεια ὅτι ἀκόμη καὶ ἡ πιὸ μικρὴ εὐεργεσία στὸν πιὸ ἄσημο ἄνθρωπο λαμβάνει ἄπειρη ἀξία, ἀφοῦ τελικὰ ἀπευθύνεται στὸν ἄπειρο Θεό. Γι’ αὐτὸ καὶ ὅσοι ποικιλοτρόπως ἐκδηλώνουν τὴν ἀγάπη τους θὰ ἀξιωθοῦν νὰ ἀκούσουν ἐκείνη τὴν ἡμέρα τὴν μακαρία φωνή Του: «Δεῦτε οἱ εὐλογημένοι τοῦ πατρός μου, κληρονομήσατε τὴν ἡτοιμασμένην ὑμῖν βασιλείαν ἀπὸ καταβολῆς κόσμου…», διότι «ἐμοὶ ἐποιήσατε»!
Προφητικὸ εἶναι τὸ σημερινὸ ἱερὸ Εὐαγγέλιο. Ὁ Κύριος μᾶς ἀποκαλύπτει πῶς θὰ γίνει ἡ Δευτέρα Παρουσία καὶ ἡ παγκόσμια Κρίση. Διότι ὁ Κύριος Ἰησοῦς Χριστὸς θὰ ξαναέρθει στὴ γῆ. Ἡ ἔλευσή Του ὅμως αὐτή, ἡ Δευτέρα Παρουσία Του, θὰ διαφέρει ἀπὸ τὴν πρώτη καὶ ὡς πρὸς τὸν τρόπο καὶ ὡς πρὸς τὸν σκοπό της. Τὴν πρώτη φορὰ ἦρθε στὴ γῆ ταπεινὰ καὶ ἀθόρυβα. Γεννήθηκε μέσα στὸ σπήλαιο, ἔζησε φτωχικά, κήρυξε μετάνοια καὶ θυσιάστηκε πάνω στὸν Σταυρὸ γιὰ τὴ σωτηρία ὅλων τῶν ἀνθρώπων. Ἀντίθετα τὴ δεύτερη φορὰ ὁ Κύριος θὰ ἔρθει «ἐν τῇ δόξῃ αὐτοῦ». Χίλιες χιλιάδες καὶ μύριες μυριάδες ἀγγέλων θὰ Τὸν συνοδεύουν. Θὰ ἔρθει καὶ θὰ καθίσει «ἐπὶ θρόνου δόξης» γιὰ νὰ κρίνει, νὰ δικάσει τὸν κόσμο. «Καὶ πάλιν ἐρχόμενον μετὰ δόξης κρῖναι ζῶντας καὶ νεκρούς», ὁμολογοῦμε στὸ Σύμβολο τῆς Πίστεως.
Ὁ Χριστὸς θὰ ἔρθει ὡς Κριτὴς καὶ Δικαστής. Καὶ θὰ ἔρθει ξαφνικὰ σὰν τὴν ἀστραπὴ ποὺ βγαίνει στὴν ἀνατολὴ καὶ φαίνεται στὴ δύση (βλ. Ματθ. κδ΄ 27). Κανεὶς ἄνθρωπος δὲν μπορεῖ νὰ γνωρίζει τὸν ἀκριβὴ χρόνο τῆς ἐλεύσεώς Του. Ὅλοι μας ὅμως ἔχουμε χρέος νὰ ζοῦμε «ἐν εἰρήνῃ καὶ μετανοίᾳ» καὶ νὰ ζητοῦμε τὸ ἔλεος τοῦ Θεοῦ, γιὰ νὰ ἔχουμε «καλὴν ἀπολογίαν ἐπὶ τοῦ φοβεροῦ βήματος τοῦ Χριστοῦ».
2. Μὲ ποιὸ κριτήριο θὰ κρίνει
Εἶναι ἀξιοσημείωτο ὅτι τὸ βασικὸ κριτήριο μὲ τὸ ὁποῖο θὰ κρίνει ὁ Κύριος ὅλους τοὺς ἀνθρώπους εἶναι ἡ ἀγάπη. Αὐτὴ εἶναι τὸ κύριο γνώρισμα τῶν μαθητῶν τοῦ Χριστοῦ, καὶ μόνο ὅποιος ἔχει καλλιεργήσει τὴν ἀγάπη θὰ βρεῖ ἔλεος κατὰ τὴ φοβερὴ ἐκείνη ἡμέρα τῆς Κρίσεως. Εἶναι ἐπίσης χαρακτηριστικὸ ὅτι οἱ ἀπαριθμούμενες ἁμαρτίες αὐτῶν ποὺ τελικὰ καταδικάζονται εἶναι ὅλες ἁμαρτίες ἐκ παραλείψεως. Σημειώνει ὁ Μέγας Βασίλειος: Δὲν τοὺς κατηγορεῖ λέγοντας ὅτι σκοτώσατε ἢ ἁμαρτήσατε σαρκικὰ ἢ εἴπατε ψέματα ἢ ἀδικήσατε ἢ πράξατε κάτι ἄλλο ἀπαγορευμένο. Ἀλλὰ τί τοὺς λέγει; «Ὅτι τῶν ἀγαθῶν ἔργων ἠμελήσατε». Παραμελήσατε τὸ καθῆκον τῆς ἀγάπης. Δὲν δείξατε λίγη συμπόνια στὸν φτωχό, τὸν ἄστεγο, τὸν πεινασμένο, τὸν φυλακισμένο, τὸν ἀσθενή… Αὐτὴ ἡ ἀσπλαχνία σας θὰ σᾶς κρίνει.
Ἂς τὸ ὑπογραμμίσουμε κι ἐμεῖς αὐτό. Τὸ κλειδὶ ποὺ ἀνοίγει τὴν θύρα τοῦ Παραδείσου εἶναι ἡ ἀγάπη. Αὐτὸ εἶναι γιὰ τὸ ὁποῖο θὰ δώσουμε ὅλοι λόγο. Ἂς καλλιεργοῦμε λοιπὸν στὴν ψυχή μας τὴν ἀγάπη πρὸς ὅλους κι ἂς εἴμαστε πάντοτε πρόθυμοι στὰ ἔργα τῆς φιλανθρωπίας. Καὶ νὰ εἴμαστε βέβαιοι ὅτι ὁ φιλάνθρωπος Κύριος θὰ δείξει ἔλεος σὲ ὅσους ἔμαθαν στὴ ζωή τους νὰ εἶναι σπλαχνικοὶ καὶ ἐλεήμονες.
3. Ὁ Χριστὸς στὴ θέση τῶν «ἐλαχίστων»
Τὸ πιὸ ἐντυπωσιακὸ ὅμως σημεῖο τῆς εὐαγγελικῆς περικοπῆς εἶναι ἡ διαβεβαίωση τοῦ Κυρίου ὅτι κάθε πράξη ἀγάπης πρὸς τὸν πλησίον ἀναφέρεται κατ’ εὐθείαν στὸ πρόσωπό Του! Τὴν δέχεται Ἐκεῖνος. «Ἐφ᾿ ὅσον ἐποιήσατε ἑνὶ τούτων τῶν ἀδελφῶν μου τῶν ἐλαχίστων, ἐμοὶ ἐποιήσατε», λέγει. Καθετὶ ποὺ κάνατε σὲ ἕναν ἀπὸ τοὺς πτωχοὺς αὐτοὺς ἀδελφούς μου, τὸ κάνατε σὲ μένα.
Τί συγκλονιστικό! Ὁ Κύριος Ἰησοῦς τοποθετεῖ τὸν ἑαυτό Του στὴ θέση τοῦ πεινασμένου, τοῦ διψασμένου, τοῦ ξένου, τοῦ ρακένδυτου, τοῦ ἄρρωστου καὶ τοῦ φυλακισμένου! Ἀλήθεια ποιὸς μπορεῖ νὰ μείνει ἀδιάφορος κι ἀσυγκίνητος ὅταν ὁ ἴδιος ὁ Χριστὸς τοῦ ζητάει βοήθεια;! Ποιὸς μπορεῖ νὰ ἀντιμετωπίζει μὲ περιφρόνηση κάποιους ποὺ τοῦ φαίνονται ἀσήμαντοι ἄνθρωποι, ὅταν ὁ ἴδιος ὁ Κύριος βάζει τὸν ἑαυτό Του στὴ θέση αὐτῶν τῶν «ἐλαχίστων» καὶ μάλιστα τοὺς ὀνομάζει ἀδελφούς Του;
Ἂς μάθουμε λοιπὸν νὰ διακρίνουμε στὸ πρόσωπο τοῦ κάθε ἀνθρώπου τὴν εἰκόνα τοῦ Θεοῦ. Κι ἂς συνειδητοποιήσουμε τὴ μεγάλη ἀλήθεια ὅτι ἀκόμη καὶ ἡ πιὸ μικρὴ εὐεργεσία στὸν πιὸ ἄσημο ἄνθρωπο λαμβάνει ἄπειρη ἀξία, ἀφοῦ τελικὰ ἀπευθύνεται στὸν ἄπειρο Θεό. Γι’ αὐτὸ καὶ ὅσοι ποικιλοτρόπως ἐκδηλώνουν τὴν ἀγάπη τους θὰ ἀξιωθοῦν νὰ ἀκούσουν ἐκείνη τὴν ἡμέρα τὴν μακαρία φωνή Του: «Δεῦτε οἱ εὐλογημένοι τοῦ πατρός μου, κληρονομήσατε τὴν ἡτοιμασμένην ὑμῖν βασιλείαν ἀπὸ καταβολῆς κόσμου…», διότι «ἐμοὶ ἐποιήσατε»!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου