Χρήμα! Μια λέξη που μαγεύει. Χρήμα! Ένα αντικείμενο που πολλοί θεοποιήσαμε και το λατρεύουμε. Χρήμα! Ο κορυφαίος στόχος της ζωής πολλών ανθρώπων που αγωνίζονται να το κατακτήσουν με όλες τις δυνάμεις τους.
Για τα χρήματα μας ομιλεί σήμερα ο Κύριος. Αφορμή στάθηκε η ερώτηση ενός πλουσίου νέου για το τι έπρεπε να κάνει, για να κληρονομήσει την αιώνια ζωή. Φυσικά ο Χριστός του υπέδειξε τον δρόμο των εντολών. Ο νέος ανταπάντησε ότι τις τηρούσε όλες από την παιδική του ηλικία. Τότε του λέει ο Κύριος να πουλήσει όλα τα υπάρχοντά του και να τον ακολουθήσει. Ο νέος της περικοπής λυπήθηκε πολύ διότι «ην γαρ πλούσιος σφόδρα». Γύρισε τις πλάτες και έφυγε. Βλέποντας αυτό ο Χριστός τόνισε με έμφαση πως «είναι πολύ δύσκολο για τους πλουσίους να μπουν στην Βασιλεία των Ουρανών».
Σήμερα ο Κύριος μας ομιλεί για το χρήμα, τον πλούτο, την ιδιοκτησία. Θέματα καυτά για κάθε εποχή. Πόσοι και πόσοι αγώνες δεν έγιναν γι’ αυτά. Τι λοιπόν έχει να μας πει; Ποια η θέση του Ευαγγελίου και της Εκκλησίας γενικότερα επί του θέματος;
Δεν υπάρχει αμφιβολία, σύμφωνα με την διδασκαλία της Αγίας Γραφής, ότι ο άνθρωπος έχει δικαίωμα ιδιοκτησίας. «Κατακυριεύσατε αυτής (της γης, δηλαδή)» ήταν η εντολή προς τους Πρωτοπλάστους. «Ου κλέψεις» και «ουκ επιθυμήσεις όσα τω πλησίον σου εστί» είναι δύο από τις εντολές του Δεκάλογου. Ο λόγος του Θεού μακαρίζει επίσης το έργο της φιλανθρωπίας. Αλλά για να δώσει κανείς σημαίνει ότι πρέπει και να έχει. Ακόμη και τους φόρους προς το κράτος δεν αρνήθηκε να αποδώσει ο Ιησούς.
Βεβαίως ο Χριστός ήταν αυστηρός στους πλούσιους. Όχι γιατί ο πλούτος από μόνος του είναι κακός, αλλά διότι εύκολα ο πλούσιος γίνεται δούλος του πλούτου. Λησμονεί τον Θεό. Περιφρονεί τον συνάνθρωπο. Καταπατά την ηθική. Αρνείται την δικαιοσύνη.
Ακόμη ο Χριστός μακάρισε τους φτωχούς. Όχι διότι η φτώχεια από μόνη της σώζει, αλλά διότι δίνει την δυνατότητα στον άνθρωπο να ελπίζει στο Θεό. Σε τελευταία ανάλυση ο Ιησούς και την φτώχεια και τον πλούτο, φαινόμενα κάθε εποχής, τα βλέπει από την σκοπιά της αιωνιότητας. Τα κρίνει με το νόμο του Θεού.
Δεν αρνείται λοιπόν το δικαίωμα της ιδιοκτησίας και την ύπαρξη του χρήματος στην ζωή μας το Ευαγγέλιο. Αναγνωρίζει όμως και τους πειρασμούς που συνεπάγεται το πράγμα, αν ο άνθρωπος δεν το τοποθετήσει σε σωστή βάση. Αν δεν κάνει σωστή χρήση του χρήματος. Είναι όντως δύναμη το χρήμα. Συγχρόνως και τρομερή αδυναμία.
Διότι πρώτον, πολλές φορές υποδουλώνει εκείνον που το έχει. Δεύτερον, προκειμένου να αποκτηθούν και να διαφυλαχθούν τα πλούτη, ο άνθρωπος εκτίθεται σε τρομερούς κινδύνους. Τρίτον, οι κυνηγοί του χρήματος δοκιμάζουν μεγάλους πειρασμούς που δυσκολεύουν την απόκτηση της αρετής και ταυτόχρονα διευκολύνουν τη διάπραξη της αμαρτίας. Γι’ αυτό ο Χριστός λέει μελαγχολικά πως είναι δύσκολο κάποιος πλούσιος να μπει στην Βασιλεία των Ουρανών.
Θα ρωτήσεις, όμως, αγαπητέ αναγνώστη, «ποια είναι η χριστιανική στάση απέναντι στο χρήμα»; Το χρήμα συνεπάγεται μερικές βασικές υποχρεώσεις για τον χριστιανό που θέλει να αντιμετωπίζει με τα κριτήρια του Ευαγγελίου:
Υποχρέωση πρώτη: να το κερδίζουμε με θεμιτά μέσα. Με τον τίμιο και ευλογημένο ιδρώτα μας. Όχι με την κλεψιά, με αδικίες, με εκμετάλλευση, με απάτες.
Υποχρέωση δεύτερη: το χρήμα στην υπηρεσία του ανθρώπου. Να είναι δηλαδή υπηρέτης μας και όχι κύριός μας. Μέσο και όχι σκοπός. Για τις ανάγκες μας και όχι για σπατάλες, επίδειξη, ασωτεία.
Τρίτη υποχρέωση: το χρήμα στην υπηρεσία της αγάπης. Όσοι διαθέτουμε χρήματα και μάλιστα άφθονα, δεν μπορούμε να αγνοούμε επιδεικτικά τον διπλανό μας που βασανίζεται από την φτώχεια και την μιζέρια. Δεν είναι επιτρεπτό οι χριστιανοί να φυλακίζουμε το χρήμα και να το αχρηστεύουμε. Ιδιαίτερα σήμερα επιβάλλεται να δώσουμε συνεπέστερα και αποτελεσματικότερα τη μαρτυρία της έμπρακτης αγάπης.
Τέταρτη υποχρέωση: η ευγνωμοσύνη μας προς τον Θεό. Εκείνος μας χαρίζει τα αγαθά. Εμείς είμαστε οι διαχειριστές του.
Αγαπητέ αναγνώστη,
Ο νέος της σημερινής Ευαγγελικής Περικοπής έχασε την αιώνια ζωή. Προτίμησε τα πλούτη. Αγάπησε περισσότερο τα χρήματά του.
Η δική μας προτίμηση είθε να είναι αντίθετη. Με τα φθαρτά να αγοράσουμε τα άφθαρτα. Με τα πρόσκαιρα τα αιώνια. Με την ορθή χρήση του χρήματος ας εισέλθουμε στην Βασιλεία του Θεού. Αμήν.
Για τα χρήματα μας ομιλεί σήμερα ο Κύριος. Αφορμή στάθηκε η ερώτηση ενός πλουσίου νέου για το τι έπρεπε να κάνει, για να κληρονομήσει την αιώνια ζωή. Φυσικά ο Χριστός του υπέδειξε τον δρόμο των εντολών. Ο νέος ανταπάντησε ότι τις τηρούσε όλες από την παιδική του ηλικία. Τότε του λέει ο Κύριος να πουλήσει όλα τα υπάρχοντά του και να τον ακολουθήσει. Ο νέος της περικοπής λυπήθηκε πολύ διότι «ην γαρ πλούσιος σφόδρα». Γύρισε τις πλάτες και έφυγε. Βλέποντας αυτό ο Χριστός τόνισε με έμφαση πως «είναι πολύ δύσκολο για τους πλουσίους να μπουν στην Βασιλεία των Ουρανών».
Σήμερα ο Κύριος μας ομιλεί για το χρήμα, τον πλούτο, την ιδιοκτησία. Θέματα καυτά για κάθε εποχή. Πόσοι και πόσοι αγώνες δεν έγιναν γι’ αυτά. Τι λοιπόν έχει να μας πει; Ποια η θέση του Ευαγγελίου και της Εκκλησίας γενικότερα επί του θέματος;
Δεν υπάρχει αμφιβολία, σύμφωνα με την διδασκαλία της Αγίας Γραφής, ότι ο άνθρωπος έχει δικαίωμα ιδιοκτησίας. «Κατακυριεύσατε αυτής (της γης, δηλαδή)» ήταν η εντολή προς τους Πρωτοπλάστους. «Ου κλέψεις» και «ουκ επιθυμήσεις όσα τω πλησίον σου εστί» είναι δύο από τις εντολές του Δεκάλογου. Ο λόγος του Θεού μακαρίζει επίσης το έργο της φιλανθρωπίας. Αλλά για να δώσει κανείς σημαίνει ότι πρέπει και να έχει. Ακόμη και τους φόρους προς το κράτος δεν αρνήθηκε να αποδώσει ο Ιησούς.
Βεβαίως ο Χριστός ήταν αυστηρός στους πλούσιους. Όχι γιατί ο πλούτος από μόνος του είναι κακός, αλλά διότι εύκολα ο πλούσιος γίνεται δούλος του πλούτου. Λησμονεί τον Θεό. Περιφρονεί τον συνάνθρωπο. Καταπατά την ηθική. Αρνείται την δικαιοσύνη.
Ακόμη ο Χριστός μακάρισε τους φτωχούς. Όχι διότι η φτώχεια από μόνη της σώζει, αλλά διότι δίνει την δυνατότητα στον άνθρωπο να ελπίζει στο Θεό. Σε τελευταία ανάλυση ο Ιησούς και την φτώχεια και τον πλούτο, φαινόμενα κάθε εποχής, τα βλέπει από την σκοπιά της αιωνιότητας. Τα κρίνει με το νόμο του Θεού.
Δεν αρνείται λοιπόν το δικαίωμα της ιδιοκτησίας και την ύπαρξη του χρήματος στην ζωή μας το Ευαγγέλιο. Αναγνωρίζει όμως και τους πειρασμούς που συνεπάγεται το πράγμα, αν ο άνθρωπος δεν το τοποθετήσει σε σωστή βάση. Αν δεν κάνει σωστή χρήση του χρήματος. Είναι όντως δύναμη το χρήμα. Συγχρόνως και τρομερή αδυναμία.
Διότι πρώτον, πολλές φορές υποδουλώνει εκείνον που το έχει. Δεύτερον, προκειμένου να αποκτηθούν και να διαφυλαχθούν τα πλούτη, ο άνθρωπος εκτίθεται σε τρομερούς κινδύνους. Τρίτον, οι κυνηγοί του χρήματος δοκιμάζουν μεγάλους πειρασμούς που δυσκολεύουν την απόκτηση της αρετής και ταυτόχρονα διευκολύνουν τη διάπραξη της αμαρτίας. Γι’ αυτό ο Χριστός λέει μελαγχολικά πως είναι δύσκολο κάποιος πλούσιος να μπει στην Βασιλεία των Ουρανών.
Θα ρωτήσεις, όμως, αγαπητέ αναγνώστη, «ποια είναι η χριστιανική στάση απέναντι στο χρήμα»; Το χρήμα συνεπάγεται μερικές βασικές υποχρεώσεις για τον χριστιανό που θέλει να αντιμετωπίζει με τα κριτήρια του Ευαγγελίου:
Υποχρέωση πρώτη: να το κερδίζουμε με θεμιτά μέσα. Με τον τίμιο και ευλογημένο ιδρώτα μας. Όχι με την κλεψιά, με αδικίες, με εκμετάλλευση, με απάτες.
Υποχρέωση δεύτερη: το χρήμα στην υπηρεσία του ανθρώπου. Να είναι δηλαδή υπηρέτης μας και όχι κύριός μας. Μέσο και όχι σκοπός. Για τις ανάγκες μας και όχι για σπατάλες, επίδειξη, ασωτεία.
Τρίτη υποχρέωση: το χρήμα στην υπηρεσία της αγάπης. Όσοι διαθέτουμε χρήματα και μάλιστα άφθονα, δεν μπορούμε να αγνοούμε επιδεικτικά τον διπλανό μας που βασανίζεται από την φτώχεια και την μιζέρια. Δεν είναι επιτρεπτό οι χριστιανοί να φυλακίζουμε το χρήμα και να το αχρηστεύουμε. Ιδιαίτερα σήμερα επιβάλλεται να δώσουμε συνεπέστερα και αποτελεσματικότερα τη μαρτυρία της έμπρακτης αγάπης.
Τέταρτη υποχρέωση: η ευγνωμοσύνη μας προς τον Θεό. Εκείνος μας χαρίζει τα αγαθά. Εμείς είμαστε οι διαχειριστές του.
Αγαπητέ αναγνώστη,
Ο νέος της σημερινής Ευαγγελικής Περικοπής έχασε την αιώνια ζωή. Προτίμησε τα πλούτη. Αγάπησε περισσότερο τα χρήματά του.
Η δική μας προτίμηση είθε να είναι αντίθετη. Με τα φθαρτά να αγοράσουμε τα άφθαρτα. Με τα πρόσκαιρα τα αιώνια. Με την ορθή χρήση του χρήματος ας εισέλθουμε στην Βασιλεία του Θεού. Αμήν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου