Ο Όσιος Βάρσος έζησε μετά τα μέσα του 4ου αι μ.Χ., όταν η αρειανική αίρεση τάραζε την Εκκλησία. Είχε ήδη διακριθεί ως επίσκοπος Εδέσης. Περνώντας από τη Φοινίκη, την Αίγυπτο και την Θηβαΐδα πλούτισε τις γνώσεις του αλλά και εξαπλώθηκε η φήμη του. Δεν ήταν δυνατόν να μείνει αμέτοχος στη διαμάχη μεταξύ της Ορθοδοξίας και της αιρέσεως των Αρειανών. Υπερασπιζόταν την Εκκλησία με τη διδασκαλία του. Ο αυτοκράτορας Ουάλης, υπερασπιστής των αιρετικών, τον εξόρισε στο νησί Άρανδον. Όμως οι πιστοί έσπευδαν εκεί για να τον ακούσουν. Γι' αυτό τον μετέφεραν στην Οξύρρυγχο (ή Ολορόγγο) της Αιγύπτου. Αλλά και εκεί νέα συρροή ορθοδόξων κύκλωνε τον γενναίο επίσκοπο. Τέλος τον έκλεισε σ' ένα φρούριο κοντά στο Αλγέρι. Και εκεί άφησε την τελευταία του πνοή, αφού αφιέρωσε τη ζωή του ολόκληρη υπηρετώντας τον θεό, την Εκκλησία και τον πλησίον. Η δε σωζόμενη κλίνη του Αγίου στην Άρανδο, τιμάται από τους εντοπίους για τα εκτελούμενα δι' αυτής θαύματα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου